Niedawno opisałem jak pracuje komisja wyborcza. Ale po drugiej turze mam jescze jedną refleksję.
Liczenie głosów i przekazywanie ich władzom miasta opisane jest w szczegółowej procedurze.
Procedura wymaga, aby głosy zostały dowiezione za pomocą TAXI.
Wydaje się to rozsądne. Głosy są zapakowane w spory worek. Worek widać z daleka. Łatwo byłoby delikwenta targającego wór z głosami i dokumentami napaść i zrabować z kwintesencji demokracji (tj. woli obywateli spisanej na kartkach i spakowanej w wielką białą torbę).
Moja komisja w Krakowie oddalona była o paręset metrów od urzędu miasta, więc więc minutowa podróż taksówką wydawała się trochę śmiesznym obowiązkiem. Nie o tym jednak.
Wśród spisu telefonów (997, nr do ewidencji ludności, delegatury PKW i takich tam) był tylko jeden numer TAXI.Co więcej ten numer na TAXI był jedynym refundowanym, a zarazem obowiązkowym.
Komisje liczą głosy w podobnym tempie. Skutkiem powyższego dodzwonienie się ok. 21 do wyznaczonej korporacji graniczyło z cudem. Tym samym razem z przewodniczącym drugiej komisji (pozdrawiam komisję nr 47 w Krk) siedziałem bezcelowo pół godziny w szkole po zamknięciu lokalu i przeliczeniu głosów bezcelowo.
Wszystko to, aby „ułatwić” obsługę – taksiarze wiedzieli, że będą wozić demokrację i trzeba było jedynie przybić pieczątkę komisji na paragonie aby pojeździć za darmo. Hmm, a ciekawe czy korporacja TAXI została wybrana za pomocą przetargu. Niesądzę.
Czy nie dało się tak aby dogadać się z kilkoma korporacjami aby woziły głosy? Albo po prostu zwracać za każdą formę transportu demokracji do lokalu urzędu miasta?
Niestety socjalizm (w takiej mikro-mikro skali) zwyciężył.
Wyborca prawdopodobnie otrzymał wyniki wyborów z rejonów Krakowa chwilę później.
Mieszkańcy zapłacili za niego chwilową mikro-destabilizacją wolnego rynku (państwowy monopol przewozowy na skutek zamówienia publicznego).
A ja 30 cennymi minutami mego życia.
