Z cytowanej wczoraj teczki pochodzi również dokument o zaangażowaniu w operację przeciwko radiowcom podziemnej „Solidarności” milicyjnych psów i nie jest to jedyne kynologiczne świadectwo w przepastnych magazynach IPN w Warszawie – Notatka służbowa st. sierż. sztab. Zbigniewa Fijałkowskiego ref. przewodnika psa tropiącego Wydz. PIR SUSW z 5.06.1984 r.:
W dniu 5-06-84 r. o godz. 2240 zostałem wezwany z psem tropiącym „SAR” nr ewid. 8000 na miejsce pozostawienia aparatury nagłaśniającej o tematyce nielegalnej na dach przy przy ul. Narbutta 44 w W-wie. Po przybyciu na miejsce psa do nawęszenia podałem woń z papierem, którym przypuszczalnie owinięte była w/w aparatura. Pies po nawęszeniu ślad podjął i poprowadził ze strychu schodami w dół na ulicy Narbutta. Tutaj ponownie podałem woń mu z papierem, pies poprowadził w prawo ulicą doprowadzając na wysokość kina „Stolica”, a następnie od kina przed blok nr 52 przy ul. Narbutta dalej śladu nie podejmował. Ponawiane próby nawiązania dalszej pracy psa za śladem nie dały śladem rezultatu.
[parafa]
Ciekaw jestem wiadomości, co to jest PIR? Przypominam, że według oficjalnej praktyki III RP po 1956 r. milicjantów nie angażowano do działań politycznych. Mam tu na myśli m.in. brak weryfikacji milicjantów w 1990 r. i nie włączenie dokumentacji milicyjnej wytworzonej po 1956 r. do zasobu IPN. Inny ciekawy wątek - czy Romaszewski wypisywałby o kundlach Kiszczaka, gdyby wiedział o "Sarze"? Może nie, ale na pewno pracownicy pionu edukacji IPN powtórzyliby to za nim.
O innym „zaangażowanym ideologicznie” psie jutro.
