Obserwując przebieg kampanii wyborczej w ciągu ostatnich kilku dni widać rosnącą nerwowość w sztabie PO. Świadczą o tym bardzo emocjonalne wypowiedzi premiera o J. Kaczyńskim dotyczące np. współpracy z Komorowskim ("Łaskę robi?"), czy konferencji prezesa o stanie śledztwa smoleńskiego ("Wiedziałem, że nie wytrzyma"). Doniesienia o sfałszowanym zapisie rozmowy Jarosława z bratem podczas feralnego lotu do Smoleńska, ktory miałyby wyciec do mediów w czasie ciszy wyborczej tylko to potwierdzają. Według wewnętrznych sondaży zleconych przez sztab wyborczy rządzącej partii notowania PiS prawie zrównały się z wynikiem PO.
To co oprócz wielkiego stresu targa Donaldem i jego poplecznikami to potęzny strach. PiS zapowiada przeprowadzenie wnikliwego audytu warunków gospodarowania pieniędzmi z budżetu. W końcu dowiemy się gdzie rząd utopił te 300 mld. Profesor Staniszkis w jednym z wywiadów zwraca uwagę na nieracjonalność ekonomiczną decyzji Tuska o przystąpieniu do pakietu "Euro Plus". Chodzi tu nie tylko o skutki przyjęcia zawartych tam regulacji ale i o tryb ich akcpetacji (bez informacji dla parlamentu). Rafał Ziemkiewicz na spotkaniu pod namiotem "Solidarnych 2010" powiedział, że Tuskowi za wiele jego decyzji może grozić odsiadka za kratkami (np. za bezprawne odwołanie Mariusza Kamińskiego z funkcji szefa CBA w trakcie trwania kadencji). Pozostaje jeszcze sprawa rażących zaniedbań jakich dopuścił się premier i jego ministrowie po 10.04.2010 (np. wybór podstawy prawnej postępowania) Inni członkowie gabinetu też mogą mieć swoje za uszami (nie są to w wielu przypadkach ludzie o nieposzlakowanej opinii).
Reszka i Majewski w ujmującej biografii szefa PO "Daleko od miłości" wskazują na istotną cechę charakteru Tuska. To niepohamowany pociąg do władzy. Naczelnego leminga III RP nie interesują drogie samochody, eksluzywne apartamenty i srebrne rolexy. Pociąga go władza, prestiż z nią związany, możliwość wpływania na innych ludzi, często poniżania ich i szargania ich osobistej godności bez konsekwencji, a także ta medialna popularność, wywiady, sesje zdjęciowe, konferencje oblegane przez dziennikarzy. Prezesowi Rady Ministrów zależy aby historia zapamiętała go w jak najlepszym świetle, najlepiej tak jak o nim pisze "GW", czy mówią prezenterzy z TVN24. Kaczyński, który go zdetronizował po czterech latach przecież tak owocnych rządów i wykazał w oparciu o fakty jego liczne błędy z pewnością ten historyczny wizerunek by oszpecił.
Jaki jest prawdziwy cel Donalda Tuska? Po 4 kolejnych latach rządów liczy na ciepłą posadkę w jakiś strukturach międzynarodowych. Mogą to być struktury unijne (np. szef KE, jakiś wpływowy komisarz, szef Rady Europejskiej), ale do tego potrzebne jest silne poparcie europejskich gigantów Niemiec, Francji, Włoch oraz kandydat musi akceptowalny dla Rosji, która ma w Unii Europejskiej wielkie wpływy (inne kraje liczą się z jej zdaniem0. Stąd tak skrajnie poddańcza, klientystyczna i pozbawiona ambicji polityka europejska Donalda Tuska. Klęcząc przed kanclerz Merkel teraz, premier może uzyskać w przyszłości poparcie RFN w staraniach o jedno w wymienionych powyżej stanowisk (Berlin może uznać go za człowieka uległego i będzie to zasadne).
Te wybory to "być albo nie być" dla Donalda Tuska. Jestem przekonany, że zrobi on dosłownie wszystko by się u steru rządów się utrzymać. Gdy wyniki sondaży nie wskażą jednoznacznie wygranej PO, rozpocznie się wielka akcja dyskredytacji politycznych oponentów w oparciu o haki, "bomby" i medialne manipulacje. Czy okaże się to skuteczne i przywróci w ludziach nastrój antypisowskiej histerii? Oby nie.
