Prokrastynacja to patologiczne odkładanie ważnych rzeczy na potem.
Przypomina nieustający konflikt pomiędzy rozumem, który ma wdrukowane poczucie obowiązku, a ciałem, które domaga się gratyfikacji i przyjemności. Teraz, nie za chwilę.
To tak, jakby rozum siedział zawalony robotą w środku tygodnia, a reszta ciała przekonywała go, że przecież jest piątek, godzina siedemnasta i czas ruszyć w miasto.
Prokrastynacja na wesoło
Na pierwszy rzut oka prokrastynacja to świetny temat do żartów.
Chociażby samo pytanie o jej genezę. Czy to zdobycz naszych czasów?
Czy może to coś, co istniało już w czasach prehistorycznych, kiedy było tak zimno, że nikomu nie chciało się wychodzić z jaskini i najlepszym pomysłem było po prostu przeczekać, aż przejdzie nam ochota na polowanie, a w międzyczasie zająć się na przykład rysowaniem „storyboardów” na ścianach kamiennego domostwa?
Druga kwestia – czy prokrastynacja zawsze jest zła?
Można dość łatwo wyobrazić sobie zawody, w których prokrastynacja będzie pożądana albo te, w których odkładanie na potem może mieć konsekwencje wręcz tragiczne.
Do pierwszej grupy zaliczyć można komorników, katów itp.
Jak potoczyłaby się fabuła filmu Zielona Mila, gdyby personel więzienny złożony był z nieuleczalnych prokrastynatorów? Prawdopodobnie wszyscy skazańcy umarliby ze starości.
Do drugiej grupy idealnie nadawaliby się lekarze onkolodzy i ratownicy medyczni. Albo chirurdzy-prokrastynatorzy zostawiający rozgrzebanego pacjenta na stole operacyjnym.
Prokrastynacja na poważnie
Dobra, dość śmieszkowania.
Poszperałem trochę w internecie i prawdę mówiąc – przeraziłem się. Zwłaszcza kiedy okazało się, że prokrastynacja nie ma nic wspólnego z lenistwem i zaliczana jest do zaburzeń psychicznych. Dowiedziałem się też, że odkładanie wykonania zadań, odsuwanie od siebie obowiązków powoduje po prostu cierpienie.
Trudno się z tym nie zgodzić.
Plusy prokrastynacji?
Czy prokrastynacja może mieć jakieś plusy? Czasami tak.
Przeczytałem gdzieś (chyba u Andrzeja Tucholskiego) bardzo mądre słowa na temat tego, jak znaleźć swoją pasję. Okazuje się, że odpowiedź jest bliżej, niż można przypuszczać.
Jeśli chcemy dowiedzieć się, co jest naszą pasją, wystarczy przyłapać się na tym, co robimy, kiedy prokrastynujemy 
