Eugeniusz Michałek nie żyje. Wybitny adwokat. Wielka postać Adwokatury Wiellkopolskiej. Zmarł po długiej chorobie w nocy z soboty na niedzielę. W 1970 r. ukończył na poznańskim UAM filologię klasyczną, a trzy lata później – prawo. W 1975 r. ukończył aplikację sędziowską, a potem w 1979 r. adwokacką. Uczył i egzaminował aplikantów adwokackich.
Pogrzeb odbędzie się w czwartek 4 lipca 2013 r. o godz. 12:30 na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
Adwokatura Wielkopolska pogrążona w żałobie.
Adwokat Eugeniusz M. Michałek ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji UAM w Poznaniu w 1973 roku, a także studia na Wydziale Filologicznym UAM – kierunek Filologia Klasyczna w 1970 roku. Po odbyciu aplikacji sądowej w 1975 roku zdał egzamin sędziowski, a po ukończeniu aplikacji adwokackiej w 1979 roku został wpisany na listę adwokatów.
Adwokat Eugeniusz M. Michałek od wielu lat pełnił rozliczne funkcje w organach samorządu adwokackiego, w ostatnim okresie czasu: członek Okręgowej Rady Adwokackiej w Poznaniu, wykładowca ORA w Poznaniu, członek Komisji Szkolenia Aplikantów ORA w Poznaniu.
Adwokat Eugeniusz M. Michałek specjalizował się w problematyce prawa karnego, zaś materialnym obrazem tej fascynacji było od kilkudziesięciu lat jego uczestnictwo w większości najpoważniejszych procesach kryminalnych jakie toczyły się na salach sądowych w okręgu apelacji poznańskiej.
Adwokat Eugeniusz M. Michałek od ponad 20 lat był wykładowcą prawa karnego i wychowawcą wielu znakomitych pokoleń adwokatów wielkopolskiej palestry. W swoich nadal trwających wykładach przekazywał słuchaczom wnikliwe refleksje dotykające sensu kary kryminalnej będącej nieraz produktem nie tylko cnoty policyjnej, ale i nadmiernej tendencji do penalizacji coraz to nowych obszarów życia i aktywności społecznej.
Za swoją działalność samorządową i zawodową adwokat Eugeniusz M. Michałek został odznaczony odznaką Adwokatura Zasłużonym.
Adwokat Eugeniusz M. Michałek był członkiem Rotary International, został także laureatem Lidera Pracy Organicznej im. Hipolita Cegielskiego.
***
Człowiek, któremu bliska była Adwokatura Polska. Adwokat o nieprzeciętnej wrażliwości. Wybitny erudyta.
Widzieliśmy się niespełna miesiąc temu. Naprzeciwko sądu u Irka w „Amarenie”. Tak Cię Gieniu pamiętam. Tak chcę pamiętać. Planowaliśmy – z iPadami na stoliku – zrealizowanie cyklu podcastów, pod roboczym tytułem „Co nam mówią paremie łacińskie”. Z myślą o aplikantach; o młodzieży adwokackiej, zawsze Ci tak bliskiej. Nie zdążyłem. A jedna z nich mówi: non omnis moriar.
Przed rokiem, z fascynacją słuchałem Twojego projektu edukacji prawniczej młodzieży szkolnej przez przedstawicieli Adwokatury Wielkopolskiej. Byliśmy podczas Zgromadzenia Izby w komisji wnioskowej. Tradycyjnie byłeś jej przewodniczącycm. Podjęliśmy uchwałę według Twojego projektu. Tak chciałbym aby była wdrożona i zrealizowana. Dla Twojej pamięci.
Tyle lat. Tyle rozmów i dyskusji. Zawsze (no prawie zawsze) o Adwokaturze Polskiej. Tej pisanej dużymi literami. Żegnaj Gieniu. Moja Adwokatura nie będzie już taka sama. – (jmm)
źrodło: Egeniusz Michałek - Trybuna Sądowa
