Jarosław Kaczyński działa na naszej scenie politycznej od zawsze. Mogłoby się zdawać, że komentatorzy polityczni powinni już przyswoić tę prostą prawdę, że prezes PiS jest dobrym graczem: inteligentny, wykształcony z wielkiego miasta, sprytny i elastyczny bezwzględnie dąży do wyznaczonych celów. Nie jest żadnym pajacowatym ciachem, nie jest figurantem, nie jest bufonowatym ignorantem, ani bezradną panienką tylko gościem z jajami, który politykę i grę o władzę ma w genach.
To, że niektórzy nadal go traktują jak pętaka bardzo źle o nich świadczy - ale za to dostarcza sporo rozrywki.
Dziś w Wybiórczej ukazał się wywiad z prof. Winczorkiem. Prof. Winczorek wymyślił, jak zmusić Kaczora do ratyfikacji Traktatu Konsty..., pardon, Reformującego. W skrócie wygląda to tak:
1. Sejm przyjmuje ustawę ratyfikacyjną w brzmieniu zaproponowanym przez prezydenta.
2. Prezydent ratyfikuje traktat.
3. Grupa posłów zaskarża ustawę do Trybunału Konstytucyjnego
4. Trybunał Konstytucyjny uznaje 'prezydenckie punkty' za niekonstytucyjne. Pozostałe są konstytucyjne jak najbardziej. Tym samym ustawa ratyfikacyjna działa w formie zbliżonej do zaproponowanej przez PO.
Przeczytałem i o mało nie umarłem ze śmiechu.
Czemu?
Ano z powodu punktu 2. "Prezydent ratyfikuje traktat..." Ratyfikuje? A bo co? Bo sam zaproponował ustawę ratyfikacyjną? I co z tego? Już widzę to następne orędzie: "Chciałem podpisać ustawę, naprawdę... Ale wykryłem spisek: wrogowie Polski chcą zaskarżyć tę ustawę do Trybunału Konstytucyjnego, żeby unieważnić chroniące interes Polski zapisy... W tej sytuacji z ciężkim sercem... Wola ludu... referendum..."
Dopóki Jarosław Kaczyński kontroluje PiS sprawa jest jasna: jeśli prezes zechce referendum, to referendum sie odbędzie. A jak nie zechce to się nie odbędzie.
To jest prawdziwa władza. Donald Tusk może najwyżej przyjąć tę decyzję do wiadomości.
Amin
