Krzyknijmy razem "Hura!!!", a może i "Wiwat! Niech żyją nam ministrowie finansów UE!!!". Katastrofa była tak blisko. Już wszyscy oczami coraz bardziej realnej wyobraźni widzieli wielkie zderzenie. I powolne opadanie na dno. Grecja już pogodziła się z losem. W kolejce ustawiły się juz kolejne ofiary...
Merkel i reszta bogatych się zawahali, nie chcieli, nie mogli. U biednych ludzie zaprotestowali. Eksperci już krzyżyk na europejskim Titanicu położyli. Pieniądze zaczęły uciekać. Kursy poszły w dół. I kiedy każdy myślał, że to już koniec i zderzenie z górą bankructwa jest nieuniknione, pojawili się wybawcy.
Iluś tam wspaniałych, przybyli jak w najlepszym, bądź trochę gorszym filmidle.Przybyli sypnęli groszem i wybawili wszystkich z opresji. wszyscy szczęśliwi, Titanic, może i dziurawy, może i tonie. Ale dziury będziemy łatać, jakby co to dla każdego miejsca w szalupach, to znaczy euro dla każdego wystarczy. Strzeliły korki szampanów wraz z indeksami, Powędrowały aż po sufit.
I wszystko byłoby super. Gdyby nie to, że Unia będzie pożyczać wcześniej pożyczone pieniądze. I gdyby nie pożyczały och państwa, które same od dawna mają kłopoty ze zbilansowaniem swojego budżetu na zero. To może się odbić czkawką, już niedługo. To może sprowadzić wszystkich na dno. Ale po co się martwić. Najważniejsze, że orkiestra gra dalej. Ona wszystko zagłusza.
