Wiarę można uchwycić tylko z wnętrza wiary. Budzi to rozczarowanie tych, którzy chcieliby poddać Boga analizie metodami nauk przyrodniczych. Postawić hipotezy, przeprowadzić obserwacje, sformułować teorie, a następnie wykorzystać je w jakiejś technologii. Na przykład uzyskać prawa własności do aniołów, korporacyjne cuda, czy absolutnie niezawodne zarządzanie „zasobami ludzkimi”.

Tymczasem Bóg nie daje się zważyć ani zmierzyć.

Błędem, który nieustannie popełniają ateistyczni badacze religii jest to, że patrzą oni na wiarę z zewnątrz, z góry zakładając, że jest fałszywa, a wierzenia miliardów ludzi skierowane są ku temu, co nie istnieje.

Co nie istnieje? Ano na gruncie żadnej z nauk szczegółowych nie odkryto przedmiotu, który by można nazwać Bogiem. Zajmuje się Nim co prawda teologia, ale kto by ją traktował poważnie? Naukę, która ma za przedmiot badań kogoś, kto nie istnieje. (że tez nikt w tym rozumowaniu nie zauważył błędnego koła..)

Ślepota na Bożą obecność jest efektem poszatkowania obrazu świata między różne nauki szczegółowe. Nikt nie postrzega świata jako całości. Staliśmy się wysoko rozwiniętymi technologicznie małpoludami, nie dorastającymi intelektualnie do pięt starożytnym Grekom, że już nie wspomnę o „upalonych ziołami pastuchach”, którzy spisali Torę.

Bóg w głębinie

W codziennym doświadczeniu nie dotykamy bezpośrednio rzeczywistości. Ogradza nas od niej świat postrzeżeń zmysłowych i świat języka, w którym jesteśmy zanurzeni. Na bazie postrzeżeń zmysłowych i języka tworzone są, wiecznie zmieniające się, modele rzeczywistości nauk szczegółowych. Każdy z nas tworzy też model samego siebie, którym manipuluje.

Bezpośredni kontakt z rzeczywistością to uchwycenie głębi, która jest pod powierzchnią zmysłowych postrzeżeń i poza językiem. Tam trwamy między słowami i w aczasowym TERAZ. Dotykamy Tego, który niesie świat, podtrzymuje w istnieniu, który JEST.

Czy jednak osobiste doświadczenie kontaktu z Bogiem może stać się przedmiotem jakiejkolwiek obiektywnej weryfikacji?

Bóg w języku i historii – Słowo Boże

Biblia opisuje manifestacje Boże w świecie postrzeżeń zmysłowych. Przytacza także słowa, które Bóg wypowiedział poprzez swoich proroków.

Co więcej, Bóg objawił się w ludzkiej historii jako Bóg-Człowiek, sam wystąpił jako świadek własnej wiarygodności. Umarł i Zmartwychwstał.

Bóg, którego spotykamy w modlitwie i doświadczeniu mistycznym, jest także Bogiem Biblii. Bogiem, który jest obecny w naszej kulturze jako Słowo.

Język wskazuje na to, co poza słowami, a Słowo – na to, co w głębi.

Bóg w przyrodzie

To, że w ogóle możemy świat rozumieć i poznawać jest cudem. Wrodzone nam zasady logiki pozwalają tworzyć modele nauk przyrodniczych, które sprawdzają się w praktyce. Świat jest racjonalny. Racjonalny, to znaczy, że zachowuje się w sposób możliwy do przewidzenia dla rozumu.

Efektem zadumy nad racjonalnością świata jest stwierdzenie, że istnieje Stwórca.