Każdy, kto na bieżąco śledzi programy publicystyczne a wśród nich poczynania (przez niektórych uważanego za) naczelego redaktora RP pana Tomasza Lisa wie, że postawa naczelnego "N" niewiele ma wspólnego z przykładnym katechizmowym praktykowaniem katolickiej wiary.
Tymczasem naczelny, który słynie z krytycznego (by nie powiedzieć krytykanckiego) komentowania działań KK w Polsce, ponownie zabrał głos stając po stronie ks. Lemańskiego. Nie wnikam w relacje księdza z biskupem, któremu bezpośrdenio podlega. Za mało mam przesłanek na ten temat. Mierzi mnie natomiast postawa pana L. który stawia się w pozycji mentora i obrońcy idealnego wizerunku KK (jaki to jest, wg. tego pana, trudno odgadnąć). Otóż ten sam pan L. nie wiedzieć dlaczego często zabiera głos w sprawie KK i wszystko wskazuje na to, że intencją nie jest tu dbałość o tożsamość KK z nauką jego Pana i Mistrza Jezusa Chrystusa. Mam podstawy mniemać, że chodzi tu o (nomen omen) lisią postawę obrony jakoby "lepszego Koscioła przed Kościołem wypaczanym" postawami bezmyślnych i bezdusznych biskupów.
Za tą postawą kryje się raczej chęć sprowadzenia Kościoła hierarchicznego do narożnika przestrzeni publicznej, w którym wystarczyło by zadać kilka trafień, by rzucić na deski zdwaluowany i nikomu już niepotrzebny autorytet skostniałej instytucji, tyrana ziejącego tylko chęcią obarczenia swoich wiernych ciężarami nie do uniesienia.
Przypomnę panu L. jego własne słowa (wybrane z dzieł wielu), którymi już dawno zdemaskował swoją postawę słusznego obrońcy uciemiężonych wiernych, "matki Teresy" od tęczowych i "brata Alberta" od niechcianych kochających inaczej.
"To co mówią przedstawiciele Kościoła w sprawie in vitro czy związków partnerskich jest często demagogiczne, brutalne, głupie, a co gorsza całkowicie wyzute z miłości do bliźniego..."
"Oto pewien ksiądz arcybiskup de facto porównuje homoseksualistów do zboczeńców."
Wspomnę jeszcze tylko o okadkach "N" a na nich całujących się księz\żach w koloratkach, z dzieckiem klęczącym przed rozporkiem księdza. Wpisujące się idealnie w elementarz lisich nauk o Kościele.
A dziś rozpętuje kolejną burzę z ks. Lemańskim w centrum, kreując siebie na wielkiego obrońcę uciśnionych.
Pana L odsyłam do dokumetów KK, w których to Biskupi decydują o dyscyplinie duchownych a duchowni sami (w tym ks. Lemański) dobrowolnie poddaje się w pokorze tej dyscyplinie i bierą na siebie obowiązek posłuszeństwa.
Czy postawę poszukiwania sprawiedliwości poza trybunałem Kościoła i to w stacji, która znana jest powszechnie z nieprzychylnej postawy wobec KK, nie przynosi szkody wspólnocie Kościoła i pozwala wystawić Go na medialną egzekucję?
Czy to jest dopuszczalne? Moralnie godziwe? Warto poszukać odpowiedzi na to pytanie.
Większe prawo do oceny działań księdza ma jego biskup niż naczelny "N". Wierni powinni sobie odpowiedzieć na pytanie, kto kreuje ich sposób myślenia o Kościele? Pan L. czy ich Biskup? Komu Pan Jezus zostawił mandat do ustanawiania i oceny ludzi godnych wiary i kapłańskiego urzędu? Panu L., czy Biskupom?
Nie wiem, po czyjej stronie jest prawda w przypadku relacji ks. Lemański a arcybiskup Hoser? Nie jest przecież tak, że z natury biskup jest nieomylny. Ks. Lemański wygląda na porządnego duszpasterza a biskup Hoser pewnie ma swoje racje do takiego a nie innego postępowania. Jednak daleki jestem od tego, by tacy ludzie, jak pan L., którzy wiarę i Kościół, gdyby mogli, jak najszybciej zepchnęli by do sfery li tylko prywatnej a sami (uznając się za sędziów w sprawach Kościoła) nie ujawniają publicznie swojej wiary, byli sędziami w sprawach, w których nie posiadają kompetencji. Chyba, że to żarliwa wiara pana L. każe mu z taką troską interweniować w sprawie jego ukochanego i bezcennego Kościoła. Czy taki jest powód, czy inny? Chyba, że czegoś nie wiem? Czegoś o czym wie pan L., ale jasno nie powie.
