Nic tak nie pomaga zwalczać ideologię gender jak publikowanie treści wiodących jej aktywistów (którzy nie wiedzieć czemu określają siebie naukowcami). Do naszej przestrzeni publicznej trafiła ostatnio Sheila Jeffreys. Zwykłem w takich przypadkach nie pozostawać jedynie na etapie przeczytania jakiejś kompilacji a odwołać się w miarę możliwości do źródeł. Sięgnąłem więc do wikipedii i cóż tam widzę. Australijska feministka, polityczna aktywistka, ateistka. Nie jestem kobietą więc nie wiem czy dążenie do piękna u kobiet to forma bólu powodowana przez paternalistyczny sadyzm? Tak ona twierdzi. Z moich obserwacji z punktu widzenia faceta to strojenie i się upiększania w celu uwodzenia sprawia im sporo zadowolenia.
Sięgam więc po wyciągi z jej - że tak powiedzmy - dzieł.Na pierwszym miejscu tytuł: „Love Your Enemy?The Debate Between Heterosexual Feminism and Political Lesbianism”. Kochaj swojego wroga? O ile mogę sobie wyobrazić co może ona rozumieć przez heteroseksualny feminizm to przy politycznym lesbijstwie wysiadam. Cóż ona przez to rozumie? Komuś kto lesbijstwo kojarzy wyłącznie z aktem seksualnym między kobietami może to być zaskakujące bo według niej polityczną lesbijką może być każda kobieta, która – uwaga, uwaga to pisze pani profesor – nie pieprzy się z mężczyzną ale wcale nie oznacza że musi odbywać stosunki seksualne z kobietami. Hmm, sprytne poszerzenie możliwych aktywistek ruchu. Ponieważ rzeczywistych lesbijek jest w społeczeństwie znikoma liczba więc wciągnięcie w orbitę kobiet nie pozostających w związku z mężczyznami (oraz wzniecanie w nich nienawiści do nich) daje większą możliwość sukcesu wyborczego dla takich aktywistek. Sprytne, nie powiem. Na czyichś pochwach do władzy.
Następne dziełoto „The Industrial Vagina” czyli po naszemu przemysłowa pochwa. W tymże to dziele dowodzi, że małżeństwo to forma prostytucji. Pani powinna przyjechać do naszego biednego kraju o opisać dzieje politycznej prostytucji na przestrzeni wieków. To jest dopiero temat.Sukces gwarantowany. Jak interesująco brzmiałby ten tytuł: „The history of political prostitution in Poland over the centuries”.Niektórzy durnie mogliby to uznać za nobilitację, że ich nazwiska trafiły do zagranicznej literatury.
Myliłby się ten, kto myślałby że jest tak radykalna w swoich poglądach, że na lewo od niej jest już tylko ściana. Krytykuje rewolucję seksualną i transseksualizm jako formy dominacji męskiej. Dostaje jej się za to od – prawie – katolickich oszołomów i faszystów, więc może być jeszcze gorzej niż jest z nią. Co prawda żadne z tego pocieszenie.
Mnie u generystek, feministek i politycznych lesbijek i im podobnych zdumiewa zaprzeczanie oczywistościom, że płeć istnieje czy one chcą tego czy nie chcą. Według nich już sam fakt urodzenia się dziewczynką, sam wygląd po urodzeniu spycha je na gorszą pozycję. No to skoro płeć należy zlikwidować to może by aktywistki tego ruchu w proteście przeciwko dominacji męskiej zaprzestały korzystać produkcji z całego przemysłu podpaskowego. Nie ma płci, nie ma miesiączkowania. Tu trzeba radykalnie poprawić Matkę Naturę (pardon, nie, matka to też forma zrzucania odpowiedzialności na kobietę więc może samą naturę przez małe „n”) od razu, nie ma na co czekać. I nie ma brania co miesiąc kilku dni urlopu na „babskie sprawy” bo ich nie może z definicji być, prawda?
Oglądając zdjęcie pani Sheilii zaskoczyła mnie jedna rzecz. Aż musiałem to sprawdzić w swojej szafie z ubraniami. Ona kupuje „babskie” koszule! Zapinają się w odwrotną stronę niż dominujące w kulturze nielesbijskiej opresyjnie męskie.
Gdy tak snułem refleksję na przypadkiem Sheilii przyszedł mi do głowy ten cytat z list św. Pawła do Koryntian:
Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
A miłości bym nie miał,
Stałbym się jak miedź brzęcząca,
Albo cymbał brzmiący.
I cymbalstwo to jest właściwe określenie na tę umysłową sieczkę oferowaną przez Shelię Jeffers.
