W Dniu Święta Niepodległości w Domu Literatury na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie odbyło się uroczyste wręczenie Literackiej Nagrody im. Józefa Mackiewicza. W kapitule tej nagrody przyznawanej od 2002 roku zasiadają: prof. Jacek Trznadel, dr Tomasz Burek, prof. Jacek Bartyzel, Rafał Ziemkiewicz, prof. Maciej Urbanowski, Zbigniew Zarywski, Jan Michał Małek, Stanisław Michalkiewicz, Marek Nowakowski (przewodniczący).
Spośród dziewięciu nominowanych do nagrody w tym roku wyróżniono Szczepana Twardocha za powieść „Wieczny Grunwald” i Janusza Węgiełka za powieść „Wiślany szlak”. Laudacje wygłosili: prof. Maciej Urbanowski i dr Tomasz Burek.
Szczepan Twardoch
Janusz Węgiełek
Laureatem Literackiej Nagrody im. Józefa Mackiewicza za rok 2010 został Wojciech Wencel, autor tomika wierszy „De profundis”.
„Wojciech Wencel jest cały z Adama Mickiewicza i naszej wielkiej romantycznej poezji” – powiedział Rafał Ziemkiewicz tuż przed wręczeniem nagrody laureatowi. – "Ale wszyscy jesteśmy właśnie tacy, trochę z Mickiewicza i trochę z Prusa. Trochę z Piłsudskiego i z powstań i trochę z Dmowskiego i jego trzeźwych uwag do bólu aż cynicznych o koniecznościach geopolitycznych i o tym, że Polacy winni więcej myśleć mniej sercem się kierować. A ten tom poezji jest wspaniałą klamrą spinającą te dwa światy”.
„Doczekaliśmy się tomu, który mimo że jest tomem poezji, mimo że wynika z całej naszej tragedii romantycznej i nie tylko romantycznej, jest jednocześnie tomem niezwykle na wskroś politycznym w swojej najgłębszej warstwie. Mimo że jest to poezja, jest to poezja obywatelska, patriotyczna. Jest to poezja tłumacząca polskość.I tłumacząca te dwa światy, które wciąż nie mogą się między sobą dogadać, choć też nie mogą bez siebie istnieć".
„To zaledwie 30 małych karteczek wypełnionych krótkimi strofami. Ale to lektura z którą można obcować przez długie miesiące, smakując, podążając za poetą, znajdując nawiązania. Bo jest w tych wierszach dyskusja z ogromną polską tradycją, jest w tym zapis ogromnych emocji. (..) Ten tom wierszy powstał z tragedii smoleńskiej, z połączenia tragedii smoleńskiej z innymi tragediami. Powstał ze spojrzenia na tę katastrofę i na tragedię żołnierzy wyklętych, na tragedię powstańców i na tragedię pokoleń Polaków, których już nie ma, ale wciąż żyją w nas dzięki swojej śmierci. (..) Sens polskości jest w śmierci tych, którzy za Polskę umierali, bo z niej wynika życie”.
Wojciech Wencel po otrzymaniu nagrody powiedział:
„Świadomość, że te wiersze dobrze służą narodowej wspólnocie to dla mnie wielki honor. (..) Cytat umieszczony na medalu: „Jedynie prawda jest ciekawa” to także moje pisarskie i życiowe motto. (..) Wszyscy dzisiaj znajdujemy się w podobnej sytuacji [w jakiej był Józef Mackiewicz, który wziął na siebie ciężar powiadomienia świata o zbrodni katyńskiej], nie tylko w odniesieniu do katastrofy smoleńskiej, która jest jednym z najtragiczniejszych i zarazem najbardziej zaciemnionych wydarzeń w dziejach Polski. W czasach, gdy większość Polaków pragnie uciec od wspólnotowego etosu, musimy być świadkami polskiej historii, zwłaszcza jej najboleśniejszych epizodów, które nie mieszczą się w dziecinnej życzeniowej wizji projektantów nowej Europy. Pisząc utwory, które później złożyły się w „De profundis”, głęboko odczuwałem ciągłość pokoleń. Jak napisałem w jednym z wierszy, patrzyły na mnie jak w lustro wierne oczy poległych”.
Skrót uroczystości:
Całość:
Relacja: Margotte
www.blogpress.pl/node/10429
