Polski system ubezpieczeń społecznych leży na dnie. Wysokie składki dławią przedsiębiorczość i generują szarą strefę. Niskie emerytury dziś oraz perspektywa głodowych świadczeń emerytalnych w przyszłości, to smutna rzeczywistość. Zastanówmy się, cóż zatem czynić?
"Kwadratowy stół" czyli nowa umowa społeczna - nowemu rządowi pod rozwagę
Już wkrótce wybierzemy nowy Parlament. Nowy Parlament wybierze nowy rząd. Od naszych decyzji przy urnach wyborczych zależy czy za polskie sprawy odpowiadać będą ludzie, którym nie zabraknie odwagi i wizji, by zainicjować nowe porozumienie dotyczące ubezpieczeń społecznych.
Nowy rząd powinien tuż po zaprzysiężeniu wyjść z inicjatywą obrad "kwadratowego stołu" , dla czterech stron dialogu, w celu zawarcia mądrego konsensu w sprawie nowego kształtu polskiego systemu ubezpieczeń społecznych. Wzorem mogą być doświadczenia hiszpańskie, a szczególnie postawa byłego premiera Hiszpanii - Jose Marii Aznara, który doprowadził do podpisania w roku 1994 tzw. "Paktu z Toledo". Jednym z najistotniejszych elementów tamtego porozumienia była reforma systemu emerytalnego, skutkująca obniżeniem kosztów pracy. Na efekty nie trzeba było długo czekać, dość wspomnieć że bezrobocie spadło wówczas w Hiszpanii z 20% do 10%.
Kwadratowy stół. Któż miałby przy nim zasiąść i o czym rozmawiać? Otóż zasiąść do takiego stołu powinny cztery strony życia społecznego tzn. rząd, związki zawodowe, organizacje pracodawców oraz organizacje reprezentujące emerytów. Rozmowa powinna dotyczyć dogłębnej reformy polskiego systemu ubezpieczeń społecznych i prowadzić do porozumienia w duchu odpowiedzialności za Polskę.
Nowe porozumienie "kwadratowego stołu" musi doprowadzić do obniżenia kosztów pracy, co powinno skutkować obniżeniem bezrobocia, zmniejszeniem szarej strefy, a co za tym idzie zwiększeniem wpływów do budżetu.
Polska gospodarka czeka na mądry konsens w tej sprawie.
