Gdybyśmy mieli w Polsce rządy mafii, to nie zastanawialibyśmy się, jak odwołać rząd przez wotum nieufności. Czy ludzie, którzy urządzają się całymi rodzinami i grupami skrzętnie budowanych przez lata zależności nie zabezpieczyliby się wszelkimi sposobami przed utratą większości w parlamencie? Czy nie stworzyliby silnej machiny medialnej, również powiązanej wzajemnymi interesami, która walczy, by nie może dopuścić do żadnych istotnych zmian? Dziennikarze mafii musieliby od czasu do czasu zademonstrować w jakiś spektakularny sposób swoją „niezależność”, np. publicznie ochrzaniając premiera lub zadając mu kilka „niewygodnych pytań” (praktyka dobrze znana z końcowego okresu PRL).
Co mogłaby w takiej sytuacji zrobić opozycja? Stworzyć plan wygrania wyborów przez zdobycie zaufania społecznego i konsekwentnie go realizować. Odpuścić sobie bezcelowe przepychanki i nie dać się prowokować. Nie tańczyć tak, jak rząd zagra, bo rząd mafii będzie jeszcze nie raz puszczać fałszywą melodię, by skierować opozycję na fałszywe tory. Rząd może na przykład wypuszczać pogłoski o istnieniu „naprawdę mocnego nagrania, które już tym razem na pewno pogrąży rząd mafii”. Bzdura, żadne nagranie nie pogrąży mafii. Mafia wszystko społeczeństwu wytłumaczy, a jak będzie trzeba, to kupi sobie u społeczeństwa poparcie. Jedynym skutkiem będzie to, że opozycja, zamiast konsekwentnie realizować swój misterny plan uzyskania zaufania społecznego będzie trwonić siły na spekulacje i dywagacje o nagraniu, które tym razem już na pewno pogrąży mafię.
A jak opozycja mogłaby zdobyć zaufanie społeczne? Musiałaby się skonsolidować, pokazać skuteczność i profesjonalizm, przyciągając do siebie ludzi, docierając do nowych środowisk, spokojnie przedstawiając argumenty na rzecz siebie. Wskazując, co zrobiłaby lepiej. Dbając o swój wizerunek, ze szczególnym naciskiem na sposób prezentowania poglądów i umiejętność przekonywania. Wystawiając do pierwszego szeregu ludzi najlepszych, a niekoniecznie tych z najdłuższym stażem w partii. Jednym słowem: zaproponować społeczeństwu naprawdę atrakcyjny produkt. Wykonalne? Jeśli nie, to lepiej od razu pogodzić się z rządami mafii przez kilka pokoleń.
A co jeśli wybory będą sfałszowane? Pozostanie kapitał zaufania społecznego — siła, która w połączeniu z niezadowoleniem społecznym już nie raz wyciągała ludzi na ulice.
