Z niecierpliwością oczekuję założenia strony www.21postulatow.pl. Oczyma wyobraźni widzę stronę, na której każdy – po zalogowaniu – może sformułować i ogłosić swoje 21 postulatów. Dowolnych. Oczywiście, użytkownicy będą oceniać cudze postulaty, przyznając punkty od 1 do 10. Na podstawie opublikowanych postulatów tworzone będą sieci znajomych. Strona zawierać będzie wiele zabawnych aplikacji pozwalających sprawdzić jakim postulatem się jest, wysłać przyjacielowi 22 postulat na urodziny, czy wysłać darmowego esemesa z zaproszeniem na demonstrację.
Po osiągnięciu odpowiedniej liczby wejść na dobę wprowadzone zostaną reklamy (np. producenci kilofów) oraz płatne serwisy, głównie pornograficzne, ku przerażeniu rodziców nieletnich postulatorów. Komercjalizacja portalu wzburzy jego społeczność. „Nie tak miało być!” ozwie się w każdym zakamarku Internetu. Powstanie strona gromadząca najgłupsze postulaty i zdjęcia z ich realizacji. Prasa opisze fenomen strony, oczywiście w sposób głupi i nudny jednocześnie, zachowując przy tym maksimum niezrozumienia i używając do jego przedstawienia słownictwa sprzed 25 lat (np. „portal narozrabiał” albo „użytkownik popadł w tarapaty”).
Użytkownicy zaczną masowo likwidować konta, w wyniku czego na portalu zostaną tylko niezorientowane lamy wklejające postulaty w rodzaju „żeby mojej wnusi trafił się dobry chłopiec do pożycia”, oraz fikcyjne konta pracowników działów HR. Fajoskie konto – onegday powód do społecznej dumy – stanie się powodem obciachu i towarzyskiego wykluczenia.
Wykluczenia tym dotkliwszego, iż powszechnego. Internet będzie bowiem wówczas wszechobecny – jako darmowy dla wszystkich – zaś w wyniku powszechnego dialogu przy pełnej reprezentacji stron plotki będą rozchodzić się w niewyobrażalnym tempie.
