wszystkie pragnienia rzeki Wisłoki

Kilka miesięcy temu, kiedy w atmosferze kampanii wyborczej ‘pierwszy garnitur' szeregu ugrupowań politycznych zabiegał o głosy mieszkańców okręgu nr 21, pojawił się jakże charakterystyczny temat spiętrzenia wód Wisłoki i budowa zapory Kąty-Myscowa.

Nieformalnym architektem ponadpartyjnego porozumienia stała się Elżbieta Łukacijewska [PO], która zapowiedziała w Jaśle, że projekt budowy zalewu będzie politycznym priorytetem dal wszystkich podkarpackich parlamentarzystów. Zawsze, kiedy ktoś porusza temat tej inwestycji, mieszkańcy regionu po prostu dobrze się bawią, bo pierwsze zapowiedzi budowy zalewu padły pod koniec lat 60-tych.  Dyskusje o zalewie pojawiają się w sytuacjach szczególnych, tj. zagrożenie powodziowe, ewentualnie bardzo niskie stany wód na całym odcinku rzeki. Dziwić może fakt, że żaden z parlamentarzystów podkarpackich nie traktuje tej sprawy poważnie, a jedynie w perspektywie reelekcji parlamentarnej. Bagatelizacja problemu zapory na Wisłoce, niesie ze sobą poważne konsekwencje.

Nie przypominam sobie, aby do wiadomości publicznej trafiła informacja o wzroście zapotrzebowania na wodę w zlewni Wisłoki, załóżmy na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat. Nikt, ani z mieszkańców Jasła, Dębicy, czy Mielca nie wyobraża sobie sytuacji, że nagle w kranie nie ma wody i niestety nie pękła rura, tylko pękł naturalny system zaopatrzenia w wodę. Rzeka przestała zaspokajać stale rosnące potrzeby mieszkańców, a nikogo chyba nie trzeba przekonywać, że takie zapotrzebowanie rośnie co roku kilkakrotnie. Kolejnym problemem jest coraz niższa suma opadów miesiącach styczniu i lipcu, miesiącach o najwyższym wskaźniku opadów w tej szerokości geograficznej w ciągu roku. Zmiany klimatu wywołują także groźne zjawiska, co w przypadku górskiego odcinka Wisłoki zaowocować może zniszczeniami infrastruktury drogowej, wodociągowej oraz innymi skutkami jakie niesie powódź. Stany wód w miarodajnych odcinkach rzeki spadły w stosunku do wieloletniej normy nawet o 30%,co jest alarmem do podjęcia działań w celu regulacji ustroju rzeki i zabezpieczenia gospodarki wodnej całej zachodniej ściany Podkarpacia.

Być może mój głos, będzie kolejnym wrzaskiem pośrodku pustyni, bo póki co woda w kranie jest i nikt się nie zastanawia co byłoby gdyby...ale....tu warto podjąć chociażby próbę zainteresowania problemem polityków, czy wszelakie lobby, oprócz inwestycji w bezpieczeństwo hydrologiczne, można przy okazji nieźle zarobić budując elektrownię szczytową, nie wspomnę o szczegółach takich jak rozwój turystki w powiecie Jasielskim i ościennych czy przyciąganie inwestycji około budowy zapory.

Politycy PiS-u zafundowali mieszkańcom regionu wyborcze enfant terrible, jakim stała się lista indykatywna. Na liście znalazły się inwestycje oszacowane, a nie zabezpieczone konkretnym budżetem inwestycyjnym. W tym konkretnym przypadku koszt budowy oszacowano na 150 mln Euro, a zabezpieczono 20 mln Euro, co w konsekwencji eliminowało inwestycję z listy ze względu na deficyt przekraczający możliwości budżetowe Ministerstwa Infrastruktury. Obecna ekipa rządowa po zapoznaniu się z przygotowaniem inwestycji oceniła wysokie ryzyko jej niezrealizowania do 2015 roku. Sekretarz Stanu w Ministerstwie Środowiska Stanisław Gawłowski, skrytykował w czerwcu br., przygotowanie budżetu inwestycji oraz kampanię informacyjną dotyczącą jej ewentualnego rozpoczęcia. Zaniechano elementarnych procedur, takich jak chociażby przyjęcie kalendarza prac, czy spotkania i konsultacje z samorządowcami i mieszkańcami. Nawet propozycja Starosty Powiatu Jasielskiego, o przejęciu finansowania inwestycji, jako inwestor zastępczy utknęła gdzieś pomiędzy pobożnymi życzeniami urzędników Ministerstwa. Nie wspomnę o lokalnych stowarzyszeniach np. Subregion Magurski - Szansa na Rozwój , czy Stowarzyszenie Gmin Dorzecza Górnej Wisłoki, które traktują sprawę zapory z przymrużeniem oka.

Rzadko miarą upływającego czasu bywa woda. W dorzeczu górnej i dolnej Wisłoki właśnie tak się stało. I obu wartości coraz mniej....