Chcesz pobawić się w robienie muzyki na swoim komputerze,
ale nie wiesz jak ugryźć temat?
Nie ma sprawy, spróbuję Ci pomóc.
Zacznę od sprzętu hardware'owego, czyli: komputer, jakieś klawisze(klawiatura sterująca do instrumentów VSTi i ewentualnie do zewnętrznych modułów brzmieniowych), i jak ktoś umie, albo chce się "naumieć" grać na gitarce,saksie lub zaśpiewać- przyda się przynajmniej jeden porządny tor audio( w tym parę peryferii).
Ponieważ, znając realia polskie, trudno jest mówić o "sprzęcie spełnionych marzeń"- skupię się raczej na warunkach brzegowych.
Dziś słów kilka o Kompie- tu interesują nas głównie dwa podzespoły: karta muzyczna(ewentualnie zewnętrzny interfejs muzyczny, szczególnie przydatny w warunkach "polowych") i RAM.
Reszta klocków ma znaczenie drugorzędne( na standardowym składaku sprzed 4 lat da się robić w miarę komfortowych warunkach muzę).
Plan maksimum obejmowałby jeszcze wyciszenie blaszaka(co stanowi częstokroć przekleństwo "mikrofonowców") ,szybkie dyski w RAID-zie(bezpieczeństwo danych, szybki transfer) oraz monitor o sporej przekątnej(rzecz przydatna przy edycji materiału, gdzie ilość otwartych okienek staje się problemem)
RAM
Sprawa jest prosta: im więcej- tym lepiej(daje to nam komfort pracy przy korzystaniu z rozbudowanych bankach brzmieniowych), co w gruncie rzeczy sprowadza się do 2GB pod XP(z obsługą 4GB zdarzają się kłopoty natury techniczej na platformie 32-bitowej XP) i min 4GB pod Vistą(nie zaszkodzi uwzględnić przy zakupie kostki pamięci szybkiego czasu dostępu i wysokiego taktowania) firm np Corsair, Geil, Patriot, OCZ.
Karta muzyczna(lub interfejs muzyczny)
Jeśli ktoś chce się tylko niezobowiązująco pobawić i spróbować czy "to" mu w ogóle smakuje, wystarczy zakup karty muzycznej firmy SoundBlaster(nawet starszej generacji, poczynając od serii SB Live!), którą za grosze nabędziesz, wielce szanowny acz chwilowo ubogi Muzykancie, na Allegro.
Dlaczego właśnie ta karta?
Ano dlatego, że dzieki nieoficjalnym sterownikom KX Project te karty obsługują standard ASIO o niskiej latencji(dlaczego to tak ważne, o tym wspomnę przy okazji Software'a i linii Audio).
Sama konfiguracja karty jest dość "nieludzka", ale na szczęście samouczków w sieci na ten temat nie brakuje.
Jeśli ktoś dysponuje większym zasobem gotówki, może się pokusić o zakup kart o lepszych parametrach(przetwornik o parametrach audiofilskich, odstęp od szumów własnych, latencja bliska ideału, ilość we/wy i obsługa większej ilości standardów tworzących stację muzyczną)
Z średniej półki będą to np karty ESI Julia czy ESI MAYA lub M-Audio Audiophile oraz interfejsy(najczęściej zewnętrzne moduły odtwarzające i nagrywające) firmy E-mu np z serii 0202(notabene też ze stajni SB) czy wspomnianej firmy M-Audio np Solo.
Presonus, Focusrite, Lexicon(również wyższej klasy E-mu) to już interfejsy firm(najczęściej wyposażone w wewnętrzne wtyczki) dla bardziej wymagających userów, dla których szczególnie ważny jest mobilne(laptop) wykorzystanie toru audio(np gitara, wokal, dęciaki).
Z topowej półki firmy to RME, MOTU, Lynx(karty godne polecenia każdemu audiofilowi,ze względu na jakość przetworników).
Z tym sprzętem już można robić prof-music w domowych pieleszach.
Dalej już zaczyna się jazda z tak drogimi zabawkami(mowa o zewnętrznych przetwornikach), że nie ma chyba sensu o nich wspominać w dobie kryzysu.
Następny odcinek o homerecordingu kiedyś tam, w bliżej niesprecyzowanej przyszłości...
PS.Tekst niesponsorowany przez w/w firmy, a szkoda:).
PS 1 Przedziały cenowe podawałem kierując się raczej e-bayem, bo w Polsce ceny sprzętu są wzięte kompletnie z czapy.
PS 2. O sprzęcie na Apple nie wspominałem , bo raz, że to nie moja bajka, dwa, że tam monopolistą od gadżetów jest Pro Tools+Digidesign/M-Audio/t.c Electronic, no i MOTU-co wpędza potencjalnych konsumentów "jabłuszka" już na starcie w gigantyczne koszty(w porównaniu do cen podzespołów w PC-towych składakach).
