Co pewien czas widujemy rozmaite informacje, które sąsiadują ze sobą. Sąsiedztwo takie zwykle nie budzi zastrzeżeń i nie powoduje dyskomfortu u czytelników. Jednak bywają wyjątki, które mogą irytować a nawet oburzać, choć przecież nie wszystkich, bowiem próg wrażliwości ciągle zatępia się…
Czy dziennikarze, redaktorzy i inne persony (jakby ich by nie zwać) związane z mediami, tak prasowymi, jak internetowymi, powinni dbać wyłącznie o reklamę, czy powinni być bardziej uczuleni na krzywdę ludzką, tudzież być bardziej wrażliwymi ludźmi? Pytanie wydaje się retoryczne – oczywiście, że tacy ludzie powinni kierować się przede wszystkim etyką, a dopiero w drugiej kolejności dochodami, także z reklam.
Niestety, praktyka potwierdza, że najważniejsze są pieniądze, a jeśli są uzyskiwane z reklam, to – jak można sądzić po załączonym przykładzie - także nic nie stoi na przeszkodzie, aby atrakcyjny towar był reklamowany bezpośrednio przy informacjach i zdjęciach na temat koszmarnych wypadków.
Niemiecki „Bild” zamieścił wideoinformację http://www.bild.de/BILD/video/clip/no-pre-roll/2010/09/27/karolina.html o najmłodszej pasażerce polskiego autokaru, który 26 września 2010 wpadł (potrącony przez mercedesa) na filary wiaduktu na autostradzie pod Berlinem. Na fotce (zapewne z rodzinnego archiwum) widzimy uśmiechniętą Karolinę, która zginęła akurat w swoje 13. urodziny. Po kliknięciu, emitowany jest filmik z miejsca katastrofy (rozbity pojazd, akcja ratunkowo-porządkowa, rozmowa ze świadkiem oraz z dziadkiem Karoliny)... jednak tuż pod spodem mamy dwie... roznegliżowane girlsy zachęcające do przeskoczenia od żałobnego nastroju do folgującemu chuciom – oczywiście po wniesieniu stosownej opłaty. W końcu jak długo można się frasować, nieprawdaż? Życie toczy się swoim kasowo-erotycznym trybem, zatem można zapoznać się z jeszcze, miłymi dla oka, opakowaniami mięśni, kości i organów młodych pań, nim je czas naruszy i śmierć doszczętnie zniszczy. Interes i świat kręci się nadal po swojemu.
Być może starsze osoby są bardziej wrażliwe, może nawet przewrażliwione, zaś współczesny internetowy biznes został zawłaszczony przez nowoczesnych 25-30-latków, którzy wprawdzie są po rozmaitych najmądrzejszych studiach, ale nie mają w swoim charakterze delikatności. I pewnie jest to zjawisko ogólnoświatowe, bowiem rozważania dotyczą nie tylko mediów polskich czy niemieckich – to pewnie jeden wielki wspólny mianownik właścicieli portali żądnych dużej kasy za wszelką cenę. Wstyd? Jednak wstyd!
