Nasz poityczny świat zmienia się jak obraz w naszych telewizorach i nie mam tutaj na myśli tylko lejącej się z niego propagandy. Myślę raczej o tym, że mamy dziś socjalizm w HD.
Jakos smutniej i groźniej wygląda on na czarno-bialym filmie z czasów PRL'u ale scenariusz pozostaje ten sam.
Minęło 20 lat 'stabilnej' demokracji. Zapewniając nam odrobinę rozrywki, igrzysk o których zapomniał PRL, udało sie doprowadzic do sytuacji, w której nie trzeba już nawet fałszowac wyborów. Wybieramy zawsze tych samych ludzi i wierzymy, że poglądy i moralność zaklęte są w partyjnym szyldzie. Wystarczy wiec raz na jakiś czas owy szyld zmienić, wszak lud rządny jest zmian. Następnie trzeba opublikować sondaż który pokaże, że tak samo myśli spora część społeczenstwa, oczywiście ta mądrzejsza część.
Gdy mamy już demokratyczną legitymację swoich poglądów momentalnie zapominamy o słowach Albrta Einsteina ,, Szaleństwem jest robic ciągle to samo i oczekiwać innych rezultatów''.
Idziemy więc do urn i oddajemy głosy na odmienionych ludzi o dziwnie znajomych twarzach. Dlaczego miałoby być inaczej? Wszak zapewniali, że każdy inny głos' jest głosem straconym.
Po wyborach zaś brniemy coraz głębiej w ruchome piaski zakazów. Mnożymy je nieustannie i nie martwi nas, że wolno nam co raz mniej, za to cieszy, że innym nie wolno czynić tego co nam się nie podoba. Nieistotnym jest, że na własnej działce nie mogę ściąć własnego drzewa. Ważne, że nasz sąsiad nie zetnie swojego które czasem daje nam cień.
Taki już jest wyborca - zawistny i złośliwy.
By go zadowolic najlepiej zakazać czegoś innym i jemu przy okazji.
Następną powszechnie lubianą cechą polityka jest etos janosika. Wyborca uwielbia gdy polityk zabiera pieniądze innym, którzy mają więcej, którym bardziej się chce. Nie myśli on, że za tydzień może być na ich miejscu. Równanie w dół jest łarwiejsze. Zwłaszcza gdy mamy już przeświadczenie, że jesteśmy słabi i niezdarni a takie właśnie mamy. Musimy je mieć by wierzyć, że państwo musi się nami opiekować i lepiej od nas nasze pieniądze wydawać, pobierając za to spory procent.
To politycy wiedzą lepiej od nas czego uczyć nasze dzieci, by myślały w przyszłości podobnie.
To oni wiedzą lepiej w jakim wieku powinniśmy kończyć pracę i ile emerytury powinniśmy odłożyć by nasze głowy zajęte były liczeniem groszy a nie myśleniem o polityce.
To oni wiedzą lepiej od lekarzy jakie możemy przyjmować leki, lepiej od rolników jakie rośliny sadzić i lepiej od imprezowiczów jakimi środkami się bawić.
Idąc tą drogą możemy skręcać to w prawo, to w lewo bo każda ścieżka, wydeptana stopami tych samych polityków prowadzi do tego samego celu. Jedyną alternatywą jest wytyczanie nowych dróg przez nowych ludzi. Obyśmy nie zaczęli za późno.
