Wprowadzenie 500+ od pierwszego dziecka, brak podatku PIT dla pracowników do 26. roku życia, „trzynastka” dla emerytów, przywrócenie zredukowanych połączeń autobusowych, obniżenie kosztów pracy – to „nowa piątka” PiS-uaru zaprezentowana podczas konwencji programowej partii. Klientelizm kwitnie w Republice Okrągłego Stołu w najlepsze.
Z punktu widzenia nacjonalizmu i rozwoju wspólnoty narodowej wzrost etatyzmu oraz uzależnienie kolejnych osób od pomocy socjalnej mają charakter szkodliwy. Nie ma w historii kraju, który zbudował dobrobyt i potęgę gospodarczą na zasiłkach. Krótko przeanalizujmy nowe propozycje PiS-uaru.
Brak jakichkolwiek kryteriów dochodowych (dostają wszyscy) w przypadku programu 500+ jest kpiną ze sprawiedliwości. Tak samo traktowane są dzieci samotnej matki, jak te wychowywane w bogatych rodzinach (lekarze, adwokaci, etc.). Jaki pozytywny wzór otrzymują dzieci w sytuacji, gdy obok matki nie pracuje ojciec, który powinien być żywicielem rodziny? W tym samym czasie opiekunowie osób niepełnosprawnych wciąż otrzymują jakieś ochłapy za de facto pracę 24 godziny na dobę. Roczne koszty obsługi programu 500+ oscylują w granicach 300-400 milionów złotych (kolejni urzędnicy, kolejne posady dla swoich).
„Trzynastka” dla emerytów – otrzymują wszyscy, obojętnie czy osoba ma najniższą emeryturę, czy otrzymuje miesięcznie kilka tysięcy złotych. Państwo z długiem publicznym na poziomie 1 biliona złotych (będą go spłacać kolejne pokolenia) takie hojne i „sprawiedliwe”…
Brak podatku PIT dla pracowników do 26. roku życia – typowa próba kupienia głosów młodych wyborców i jak zwykle dzielenie narodu. Z jakiego powodu osoba do 26. roku życia, zarabiająca powiedzmy 5000 zł miesięcznie ma nie płacić podatku, a np. osoba w wieku 27 lat, od niedawna pracująca i zarabiająca 2000 zł ma podatek płacić? Absurdy etatyzmu i rozdawnictwa nie mają granic. W tym samym czasie kwota wolna od podatku od 2009 (!) pozostaje bez zmian – 3091 zł. W Wielkiej Brytanii wynosi 12 500 funtów – w ciągu 19 lat wzrosła o 185%. Gdzie najczęściej emigrowali w ostatnich latach Polacy?
Skąd rząd bierze pieniądze na swoje obietnice? Z podwyższania podatków i innych opłat. Wizyta w dowolnym sklepie i analiza rachunków pozwalają zrozumieć demagogię proroków „dobrej zmiany”. W ciągu siedmiu lat rządów PO-PSL składki ZUS dla przedsiębiorców od 2008 do 2015 roku wzrosły o 52 proc., a składki preferencyjne dla nowych przedsiębiorców zwiększyły się w tym czasie o 51 proc. Z kolei za rządów PiS od 2015 do 2019 roku składka podstawowa wzrosła o 20 proc., a preferencyjna o 25 proc. Łącznie w latach 2008-2019 miesięczne składki ZUS dla przedsiębiorców zostały podniesione z 717,77 zł do 1316,97 zł, czyli o 83,5 proc., podczas gdy składki preferencyjne z 295,72 zł do 555,89 zł, czyli o 88 proc. Problem dotyczy aktualnie około 1,5 miliona osób prowadzących własną działalność gospodarczą.
Chore państwo, chory System.
