Zanim przystąpię do opisywania Fizyki w oparciu o odkrycie bytów filozoficznych Wszystkiego oraz Niczego, zaznajomię czytelników Nowej Rzeczywistości z różnicą między teoretyzowaniem na którym oparta jest dotychczasowa fizyka, a wyobrażaniem, dzięki któremu, dotychczasowa fizyka odkrywa swe tajemnice.
Teoretyzowanie oraz wyobrażanie mają coś wspólnego. I jedno i drugie ma na celu uzupełnienie brakującej wiedzy. W takim razie, po co i teoretyzowanie i wyobrażanie, skoro ktoś mądry zauważył, że „natura nie tworzy zbędnych bytów”?. W tym wypadku stworzyła? Oczywiście, nie stworzyła. Mimo że mają wiele wspólnego, to jednak, między teoretyzowaniem, a wyobrażaniem istnieje, zasadnicza różnica.
T1: Teoretyzowanie, to wymyślanie rzeczywistości niestworzonych.
Teoretyzowanie jest odpowiedzią na potrzebę uzupełnienia luk w wiedzy o rzeczywistości obserwowanej, lecz niewytłumaczalnej w danym momencie historii człowieczeństwa. Wynikiem teoretyzowania są teorie.
T2: Teoria to stworzony w myślach, nie odkryty, nie wyobrażalny, zmyślony substytut rzeczywistości, którego celem jest zastąpienie brakującej wiedzy o rzeczywistości.
Teorie są nielogiczne, niewyobrażalne, nie odzwierciedlają rzeczywistości, lecz swą konstrukcją zbliżone , upodobnione do rzeczywistości, często podparte pozornymi działaniami, wzorami, odpowiednikami teoretycznymi z różnych innych dziedzin.
Teoria, ten niesprawdzony i nie uzasadniony logicznie byt, stworzona sztuczna proteza rzeczywistości jest, „wkładana” do rzeczywistości i traktowana jako jej integralna część. To powoduje, że większa część teorii, których najwięcej w fizyce, nie ma odzwierciedlenia w Przyrodzie, Świecie, Wszechświecie. Mimo to znajduje się w Wszystkim, ale po tej absurdalnej, fikcyjnej, metafizycznej stronie. Ponieważ uważana jest i traktowana (teoria) jako rzeczywistość, to zajmuje wiele miejsca w Nauce, choć jest tylko, „nauką”.
T3 : Wyobrażanie, to rozpoznawanie, odtwarzanie, odkrywanie, określanie w umyśle, rzeczy, rzeczywistości, otoczenia, przestrzeni takimi jakie one są.
Wyobrażanie odbywa się dzięki myślom. Myśli reagują na bodźce umysłowe powstające w organizmie i otoczeniu. Przejmowane przez organizm bodźce przekazywane są do mózgu i tam analizowane, sprawdzane, kumulowane, przetwarzane, przez myśli.
Myśli są bardzo czułymi i bardzo szybkimi, szybszymi od światła, super cząsteczkami, mikro organizmami, którymi dysponuje mózg organizmu. Mają też tę właściwość, w przeciwieństwie do światła, że nie tylko poruszają się z większą niż światło prędkością, ale potrafią błyskawicznie wracać do miejsca skąd zostały wysłane. Światło nie. Światło raz wyemitowane, porusza się ruchem prostolinijnym w kierunku przeciwnym do źródła i samo do źródła nigdy nie powraca.
T: 4 Myśli, to wartość nieoceniona, nadprzyrodzona, wielkość duchowa, wewnętrzny mikro świat, niemożliwy do fizycznego, doświadczalnego zweryfikowania i ujarzmienia, choć możliwy do manipulacji: ukierunkowania, zastraszenia, zniewolenia, oszukania. Ale, nie może to być zniewolenie fizyczne. Fizycznie myśli zniewolić, zamknąć w materialnej klatce, się nie da.
Wysyłanie myśli, oraz ich przyjmowanie, analizowanie, segregowanie, przechowywanie, ponowne uruchamianie, to jest praca mózgu. Dlatego, nieraz, myślenie powoduje zmęczenie, a nawet boli. Myśli to żywe komórki, żywe organizmy które potrafią być leniwe, zmęczone, smutne, wesołe, pewne, niepewne, itd., itp. , dokładnie tak samo jak organizm w skali realnej.
Od ilości myśli którą dysponuje dany mózg, oraz ich cech, zależy wartość mózgu oraz organizmu który nosi na sobie dany mózg, odżywia go a którym ten mózg, zawiaduje. W zależności od mózgu który jest częścią organiczną organizmu – jednostki, ten organizm odpowiednio plasuje się w hierarchii, najpierw, biologicznej, a następnie, człowieczej. Mózg i jego myśli stanowią o inteligencji jednostki.
Organizm człowieka, mózg człowieczy, posiada, w stosunku do wszystkich innych organizmów, bardzo duży zasób, bardzo prędkich myśli. Jest pod tym względem mistrzem Świata, Wszechświata, Wszystkiego. Plasuje się na pierwszym miejscu, przed Wszystkimi stworzeniami. To znaczy, że w tym, naszym Wszystkim, nie ma inteligentniejszych bytów, ponad Człowieczeństwo.
Myśli to bardzo delikatne, bardzo precyzyjne, bardzo wartościowe i bardzo cenne „narzędzie” poznawcze. Praktycznie wszystko co zostało dotychczas odkryte przez Człowieka, zostało odkryte przy użyciu myśli, z udziałem myśli, dzięki myślom, poprzez myśli.
T5: Myślenie, to tworzenie w myślach, stwarzanie przez myśli, odtwarzanie myślami, zapamiętywanie.
T5.1 : Tworzenie w myślach, to inaczej domyślanie się, czyli projektowanie w myślach: Myśli tworzą domyślną rzeczywistość.
T5.2: Stwarzanie przez myśli, to budowanie jakiegoś nowego, zmyślnego, lub, zmyślonego układu.
T5.2.1: Układ zmyślny, to układ zbudowany w oparciu o wiedzę którą zmagazynował mózg w postaci myśli oraz doświadczenie które mózg dzięki myślom, myśleniu, posiada.
T5.2.2: Układ zmyślony, to układ zbudowany przez myśli bez doświadczenia, bez wyobrażenia, w oparciu o przypuszczenia, które wynikają z dotychczasowych doświadczeń myśli i zasobów mózgu.
T5.3: Odtwarzanie myślami to obejmowanie, omiatanie, badanie, sprawdzanie, porównywanie myślami rzeczy, rzeczywistości inaczej niedostępnych, ale stworzonych, faktycznych.
T6: Zapamiętywanie, to przechowywanie i możliwość odtwarzania w dowolnym późniejszym czasie tego, co myśli sobą stworzyły, co wypracowały, co sobą ułożyły i co posiada dzięki temu, mózg.
Nie ma dotąd i nigdy nie było bardziej wyrafinowanego, precyzyjnego, dokładnego, wielofunkcyjnego laboratorium niż to, wyposażone w myśli, korzystające z myśli, posługujące się myślami. Ilość myśli które posiada jeden mózg, którymi jeden mózg dysponuje, jest przeogromna, ale ograniczona. Myśli, jak każdy żywy, fizyczny organizm, rodzą się, żyją, umierają i rodzą się na ich miejsce nowe.
Każdy mózg może korzystać z dorobku myśli innego mózgu, pod warunkiem, że do tych innych myśli swoimi myślami dotrze i potrafią te jego myśli odwzorować tamte myśli i porównać z tymi, które ich mózg posiada. Jeśli okażą się takie same lub zbliżone do tych które posiada ich mózg, to stają się zrozumiałe dla myśli tym samym dla mózgu. Zrozumiałe, czyli tak samo lub podobnie ocenione przez rozum danego mózgu.
T7: Laboratorium w mózgu wyposażone w myśli, korzystające z myśli, posługujące się myślami, analizujące myśli, porównujące, oceniające wytwory z myśli to, Rozum.
Rozum segreguje układy myśli i dzieli je na cenne i przydatne, oraz mało wartościowe lub bezwartościowe. Te pierwsze przeznacza do przechowania (zapamiętania), a te drugie, rozprasza i ponownie raz wcześniej użyte, czyni ponownie użytecznymi, gotowymi do „drogi”, do zdobywania przestrzeni, informacji, czyli do myślenia.
Rozum który wiąże olbrzymią ilość myśli w mózgu, czyli zapamiętuje wielką ilość informacji, ma ograniczony zasób wolnych myśli do dyspozycji, do wysyłania ich po dalsze doświadczenia i wiedzę. Stąd się biorą tzw. „umysły ścisłe”.
T8: Umysły ścisłe, to umysły zaprzątnięte ogromną ilością informacji w których zapamiętanie zaprzęgnięta jest przeogromna ilość myśli, która jest ograniczeniem do wolnego i dowolnego myślenia (dysponowania myślami wolnymi, nie zaangażowanymi w zapamiętywanie).
To powoduje, że są to umysły „komputery” niezdolne do dalekiego zasięgu myśli, w wielkich ilościach. To z kolei powoduje, że umysły ścisłe w pełnym tego słowa znaczeniu, nie są odkrywcami nowej rzeczywistości i rzadko kiedy są w stanie nowe odkrycia od razu zrozumieć, pojąć wolnymi, nie zaangażowanymi w zapamiętywanie, myślami, bo takich posiadają ograniczone ilości.
Przeciwieństwem umysłów ścisłych są umysły humanistyczne. Te niewiele pamiętają, za to mają olbrzymią ilość myśli wolnych, nie zaangażowanych w zapamiętywanie, związanych przez mózg. Te myśli, humanistów, krążą po Wszechświecie, po kosmosie, po Wszystkim, a nawet, te najwybitniejsze, sięgają Niczego. Te najwybitniejsze, to są umysły Filozoficzne.
Mając tego świadomość, zapowiedziałem na swym blogu, że Filozofia jest wstępem do Fizyki, podstawą jej zrozumienia i że Fizykę, Fizykom, na nowo, odkryją Filozofowie. Tylko problem w tym, że Fizycy, umysły ścisłe, na początku, a może i przez długie lata, nie będą w stanie jej zrozumieć, tym samym przyjąć: będą ją odrzucać, gdyż nie będzie pisana językiem branżowym, który mają wkuty, wtłoczony i zapamiętany poza którym nic z fizyki do nich nie dociera.
Wyobrażanie reprezuntują wszyscy, którzy myślą, kombinują, ulepszają, odkrywają. W tej grupie, na wysokim szczeblu znajdują się stwórcy, odkrywcy, artyści, w swoich specjalnościach. Oni motywowani są rozwojem, poznawaniem i odkrywaniem nowej rzeczywistości dla dobra wspólnego.
Zmyślają posiadacze myśli słabych, niedorozwiniętych, którzy nie docierają nimi do celu, nie omiatają mśylami tego co napotykają, lecz zachowują się jakby dotarli, omietli, obejrzeli(myślami) i są święcie przekonani, że wiedzą, że rozumieją, że znają prawdę, że jest tak, a nie inaczej. Oni tworzą teorie. Zmyślają także niektórzy na zamówienie, powodowani partykularnym interesem .
W dzisiejszej dobie, to teoretyzowanie wzięło górę nad wyobrażaniem. Potrzeba zmyślania, teoretyzowanie, odpowiada na zapotrzebowanie antyludzkiej polityki, którą wspomaga „nauka”, które są doświadczeniem Ludzkości od dwu Milenium. Dlatego, teoretyzowanie jest w większym poważaniu, jest wyżej cenione niż wyobrażanie. Teoretyzowanie nie prowadzi do rozwoju Ludzkości, tylko do zahamowania i upadku. Można ten proces upadku ludzkości zaobserwować na podstawie prawa: Ludzkie Rzymskie Prawo , choć wymyślone ponad dwa tysiąclecia temu, nadal stanowi podstawę wszelkiego, współczesnego prawa(które jest nagminnie deformowane i psute przez współczesnych teoretyków). W tym względzie, ale nie tylko w tym, Ludzkość nie dokonała wielkiego postępu, a w wielu dziedzinach rozwój ludzkości został zahamowany niemal doszczętnie.
Bez zrozumienia i przyjęcia do wiadomości ważkości wyobrażania, jego przewagi nad teoretyzowaniem, zajmowanie się nową rzeczywistością nie będzie miało sensu dla czytelnika, ponieważ nie rozumiejąc wyobrażalnego odkrycia, fizycznej, wyobrażalnej, lecz niedoświadczalnej inaczej, rzeczywistości, niczego nowego się nie dowie. A nawet jeśli się dowie, to nie rozumiejąc znaczenia faktów wyobrażalnych, wyobrażonych, niemożliwych do zweryfikowania w laboratorium innym niż rozum, odrzuci je, uzna za fantazję, fantastykę, fanaberię, lub fikcję, a nawet, będzie je zwalczał.
N. Rz. Notka 132
