– Co za bzdura! – zareaguje ktoś, przeczytawszy tytuł tej notki, i pomyśli, że zamiast językiem, zajmujemy się w nowym roku tworzeniem alternatywnej rzeczywistości. Nic z tych rzeczy – zapewniam, że to jest wpis o języku.
Dlaczego napisałem, że nie rozpoczął się rok „dwutysięczny jedenasty”? Sięgnijmy pamięcią dwanaście lat wstecz. Rozpoczął się wtedy rok zapisywany literowo jako 1999. Jak to przeczytać?
– Przecież to proste – zdziwicie się Państwo tym oczywistym pytaniem – tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąty dziewiąty.
To takie proste? Niby tak, ale zachowując formę analogiczną do roku „dwutysięcznego jedenastego”, trzeba powiedzieć zgoła inaczej: „tysięczny dziewięćsetny dziewięćdziesiąty dziewiąty”.
Rozumiecie już chyba o co mi chodzi? Gdy wymawiamy datę roczną w języku polskim dwa pierwsze liczebniki wymawiamy w formie liczebnika głównego (jeden, dwa, trzy, dziewięć), a tylko ostatnie dwie cyfry w formie liczebnika porządkowego (pierwszy, drugi, jedenasty).
Dlatego dziś nie rozpoczął się rok dwutysięczny jedenasty, ale dwa tysiące jedenasty. I tego proszę się trzymać! A na ten nowy rok (bo nie tylko na Nowy Rok, czyli na dziś) życzę dużo poprawnych tekstów, dużo pięknie wypowiedzianych słów. A w życiu prywatnym dużo szczerej radości, zadowolenia na każdy dzień.
------------
