Jakiś czas temu popularne były różne kampanie społeczne mające na celu udowodnienie nam, że inwalidzi są pełnosprawni. Tutaj możemy nawet przeczytać, że kalecy to elita narodu. Cóż, śmiem się nie zgodzić.
Nie twierdze, że niepełnosprawni do niczego się nie nadają. Twierdzę natomiast, że są gorzej przystosowani niż ludzie zdrowi. Nie wyobrażam sobie (choć pewnie wyjątki mogą się zdarzyć) ślepego dekoratora wnętrz, sparaliżowanego kuriera czy też głuchego dyrygenta górniczo-hutniczej orkiestry dętej. Uważam też, że samo rozpropagowanie "pełnosprawności niepełnosprawnych" jest dla samych inwalidów szkodliwe.
Swoje dzieci wychowam w przeświadczeniu, że niepełnosprawni są gorsi. Wpoję im, że ci ludzie mają problemy, nie zawsze mogą sobie sami poradzić oraz, że "nie" w "niepełnosprawny" nie jest tam dla jaj.
Zrobię to po to, by moje dziecko widząc inwalidę, kierowane zwykłym ludzkim odruchem serca podeszło, i spytało się, czy aby nie może mu w czymś pomóc.
