Na naszych oczach,dzisiaj, tj. 4 lutego 2016 roku spełnia się prawdopodobnie jedno z największych marzeń Antoniego Macierewicza.To właśnie dziś jego szaleńcze tezy o zamachu w Smoleńsku stają się oficjalnym stanowiskiem państwa polskiego. Jednak nie jestem przekonany, czy jest sens śledzić prace tego nowego tworu. Dlaczego? Nie ma sensu, bo już dziś, chwilę po inauguracji prac nowej komisji wiemy, że nie dowiemy się niczego nowego, że to wszystko już było, z trzema eksplozjami na wysokości 18 metrów na czele.
Nie ma sensu także dlatego, bo w skład specjalnej podkomisji wchodzą ludzie, których doskonale znamy z posiedzień Zespołu Parlamentarnego, i tak w jej składzie znaleźli się: doktor Binienda, inżynier Berczyński, doktor Nowaczyk, i uwaga - Marek Dąbrowski, który nie ma zielonego pojęcia o badaniu katastrof lotniczych.
Krótko mówiąc, mamy do czynienia z ponurym spektaklem, który ma na celu realizację celów politycznych Macierewicza. Sporo się nasłuchamy o "dochodzeniu do prawdy", o "konieczności poznania prawdy". To też już znamy, i prawdopodobnie na tym się skończym, bo Macierewicz nawet oficjalnie nie zmieni faktów, a fakty są takie, że w Smoleńsku doszło do strasznej katastrofy, ale tylko katastrofy, a nie zamachu.
