Podopieczni Bogdana Wenty przez kilkanaście ostatnich dni byli na ustach całej sportowej Polski. Kibicie nie zapomną ich pięknych meczów z Niemcami, Hiszpanią czy Słowenią. Z mistrzostw Europy wracają jednak bez medalu, odnosząc porażki z tuzami światowego szczypiorniaka - Francją, Chorwacją i Islandią.
Na pewno polski kibic może mieć uczucie pewnego niedosytu, bo pierwsze mecze rozpaliły jego wyobraźnię. Niejedno kibicowskie serce już widziało Polaków na najwyższym stopniu podium ze złotymi medalami na szyi. Stało się jednak inaczej, a na otarcie łez pozostaje tytuł bramkarza turnieju dla Sławomira Szmala. Czy to jest tylko, czy aż 4 miejsce? Na tak postawione pytanie można odpowiedzieć dwojako. A zatem tylko 4 miejsce, bo przeciez medal był na pewno w zasięgu ręki i naszych było stać na zdobycie go, i tylko 4 miejsce, bo można mieć sporo zastrzeżeń do pracy sędziów (szczególnie w meczu półfinałowym z Chorwacją), choć oczywiście nasi nie ustrzegli się też głupich błędów... Ale z drugiej strony, jest to aż 4 lokata, bo ME to bardzo trudny turniej, o wiele trudniejszy niż np. mundial czy IO. Polscy piłkarze ręczni potwierdzili swoją przynależność do tej 5 najlepszych drużyn na Starym Kontynencie (a zatem i na świecie), ich miejsce jest teraz wśród takich drużyn jak Francja, Chorwacja, Islandia, Hiszpania, Niemcy, Dania. To dobrze rokuje na przyszłosć, myślę tu głównie o przyszłorocznym mundialu w Szwecji i o IO w Londynie w 2012 r. Z drugiej strony, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że nasi ręczni... nie mogli jednak zdobyć tego wymarzonego złota czy srebra. Na ten moment sa po prostu trzecią-czwartą siłą na świecie, i wiele im jeszcze brakuje do takich np. Francuzów czy Chorwatów. Takie wrażenia mam po zakończonych wczoraj mistrzostwach w piłce ręcznej mężczyzn. A piłka ręczna to naprawdę ciekawy i pasjonujący sport!
