Platforma Obywatelska słabnie. Jej działacze i coraz mniej liczni zwolennicy nie wierzą w zwycięstwo w zbliżających się wyborach parlamentarnych. Antypisowkie paliwo się wyczerpało, a wyborców podbiera Nowoczesna.pl Ryszarda Petru. Symptomem rozkładu jest brak dyscypliny i rozprzężenie w lokalnych strukturach. Kilka dni temu Grzegorz Schetyna, minister spraw zagranicznych w rządzie Ewy Kopacz, poparł kandydującego na senatora w Jeleniej Górze Jerzego Pokoja, byłego przewodniczącego Sejmiku Województwa Dolnośląskiego. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że J. Pokój kandyduje jako osoba niezależna, rywalizuje z oficjalnym kandydatem PO i został za to ostatnio usunięty z Platformy. Dla nikogo nie jest tajemnicą, że G. Schetyna walczy o przywództwo w PO, a przynajmniej chciałby odzyskać status lidera na Dolnym Śląsku. Dlatego wspiera swoich ludzi na listach PO i popiera swych zwolenników startujących jako niezależni. Zadziwia jednak brak reakcji ze strony władz lokalnych i centralnych partii na tę jawną niesubordynację (komentarze w stylu „podsumowanie nastąpi po wyborach” to przysłowiowy łabędzi śpiew i objaw bezsilności). Być może E. Kopacz i szef dolnośląskiej Platformy Jacek Protasiewicz liczą na porażki ludzi G. Schetyny startujących z odległych miejsc na listach wyborczych na Dolnym Śląsku oraz na kiepski wynik ich patrona (G. Schetyna z woli E. Kopacz kandyduje w województwie świętokrzyskim, gdzie wedle sondażu przeprowadzonego w dniach 17-21 września przez 18 regionalnych dzienników wchodzących w skład Polska Press Grupy i Regionalnego Ośrodka Badań Opinii Publicznej „Dobra Opinia” przewaga PiS nad PO jest ogromna – 57,4% do 14,2%). Zapewne E. Kopacz i jej poplecznicy nie chcą też kołysać zbutwiałą łódką, która i tak nabiera wody. Ale walka o przywództwo w PO po przegranych przez tę partię wyborach jest nieuchronna. Im dotkliwsza będzie porażka Platformy tym lepiej dla G. Schetyny i jego stronników.
Prawo i Sprawiedliwość zmierza do osiągnięcia poprzez udział w życiu publicznym następujących celów: 1) umocnienia niepodległego bytu Rzeczypospolitej Polskiej i międzynarodowej pozycji Naszego Kraju, 2) umocnienia siły i bezpieczeństwa Państwa Polskiego, a w szczególności jego zdolności do podejmowania wielkich przedsięwzięć inwestycyjnych i społecznych w interesie Obywateli i Narodu, 3) umocnienia demokracji, praworządności i wolności obywatelskich, 4) szerzenia postaw patriotycznych oraz wzmacniania solidarności społecznej i narodowej Polaków, 5) umacniania roli rodziny jako podstawowej komórki społecznej i wspieranie jej życzliwą polityką państwa, 6) szybkiego rozwoju gospodarczego Polski i działań, które pozwolą na zwiększenie uczestnictwa obywateli w korzystaniu z jego owoców, w szczególności zmniejszenia i eliminacji różnic między miastem a wsią i między różnymi regionami Polski, 7) rozwoju kultury, nauki i powszechnego dostępu do oświaty wszystkich szczebli, 8) zniesienia wszelkich barier ograniczających możliwości awansu społecznego i wszechstronnej aktywności zawodowej, kulturalnej oraz naukowej Polaków.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
