Miłe jest życie w iluzji. Rzeczywiście milej żyje się w kraju, w którym nazwiska Lewandowski i Błaszczykowski pojawiają się częściej niż nazwiska Tusk i Kaczyński. Igrzyska się kończą a problem z malejącym bochenkiem chleba pozostanie. Pękająca jak bańka mydlana iluzja szczęścia, iluzja dobrobytu jeszcze bardziej unaoczni jego brak….
W miedzyczasie, pomiędzy nazwiskami piłkarzy, pojawiło się jeszcze nazwisko Petelicki, psując nieco świąteczną atmosferę. To urealnia i przypomina, że wraz z malejącym bochenkiem dramatycznie maleje zakres naszej wolności.
Ponieważ kończą się igrzyska a nadmuchany balon oczekiwań pękł z hukiem należy uwagę ludu skoncentrować na czymś innym. Świetnie się do tego nada kozioł ofiarny. W piłce dyżurnym kozłem jest PZPN ale skoro jest to mafia nie do ruszenia po rytualnym obszczekaniu zostawią go w spokoju. Trzeba znaleźć innego kozła. Medialna nagonka wskazuje, że winnym będzie Smuda, ku uciesze pominiętych starych reprezentantów którzy zgrupowania kadry zamieniali w zakrapiane alkoholem orgie w okolicznych burdelach. Ku uciesze byłych piłkarzy, niedoszłych gwiazd, którzy u Smudy nie wytrzymali treningów – jak niejaki Kowalczyk Wojciech, który po schodach nie miał siły zejść.
Ku uciesze licznych menagerów i dziennikarzy będących na ich usługach promujących na siłę różne piłkarskie miernoty.
Zanim medialny walec wspomagany domorosłymi znawcami futbolu przetoczy się po ciele biednego szkoleniowca starej daty oddajmy mu co cesarskie.
Smudzie na bazie trzech klasowych zawodników udało się stworzyć od podstaw przyzwoity zespół.
Nie osiągnął sukcesu, na pewno popełnił kilka błędów ale stworzył ekipę mogącą, przy odrobinie szczęścia, wygrać z każdym. Wyjście z grupy było naprawdę niedaleko.
Żal będzie patrzeć jak tego niezależnego człowieka upokorzą a na jego miejsce wstawią jakiegoś Skorżę, którego jedynym atutem jest to, że jest uległy wobec różnych wpływowych grup w biznesie piłkarskim i jest do bólu gładki, więc nie będzie narzekał na braki organizacyjne i skandale będące wynikiem małych geszeftów leśnych dziadków z centrali PZPN.
Ot, taki trenerzyna bez sukcesów bez charyzmy, przy którym każdemu zainteresowanemu cwaniaczkowi na kaptur z tego postawu czerwonego sukna wystarczy.
Reasumując, Smudzie udało się stworzyć zespół najlepszy od lat. Nie był to zespół na miarę ¼ Euro, bo taki mamy potencjał. Selekcja była optymalna, system gry dobrze dobrany do posiadanych piłkarzy.
Przytoczę jeszcze podsumowanie z brytyjskiej prasy, obiektywne i najlepiej oddające rzeczywistość, którą nam przesłaniają rozbudzone oczekiwania i ten nieuzasadniony idiotyczny optymizm nie oparty na żadnych przesłankach merytorycznych i wiedzy ale na wierze i nadziei.
"Potrzeba 11 klasowych zawodników aby osiągnąć sukces na takim turnieju, a Polacy realistycznie rzecz biorąc mają tylko dwóch lub trzech". W tym kontekście oceniajmy trenera i drużynę. Realnie na rzecz patrząc jeśli nie zmieni się wiele to w Euro 2016 nie wystąpimy. Taka jest smutna prawda.
