Mit nr 3 - rzekoma względność przestrzeni
Przestrzeń wszechświata jest rzeczywistością fizyczną i nie nosi znamion względności. Jej najistotniejsze cechy, właściwości i opis są następujące:
1. Przestrzeń wszechświata jest kontenerem wszelkich bytów fizycznych
2. Przestrzeń jest pierwotna
3. Objętość przestrzeni jest niezmienna
4. Przestrzeń oprócz materii zawiera w sobie podstawowy jej budulec (będzie osobne omówienie)
5. Przestrzeń w żaden sosób nie łączy się z czasem (będzie osobne omówienie)
6. Są tylko trzy wymiary przestrzenne (będzie osobne omówienie), a to oznacza, ze w przestrzeni wszechświata nie ma ukrytych wymiarów
7. Przestrzeń wszechświata jest skończona, a “poza” nią nie ma niczego, inaczej brak jest przestrzeni
9. Przestrzeń jest niezniszczalna
10. Przestrzeń nie ulega odkształceniu
12. Przestrzeń pozwala na wzajemne wyczuwanie się bytów fizycznych, wzajemne ich oddzialywanie (za sprawą ww. budulca)
13. “Najczystsza” przestrzeń jest poza skupiskami wszelkich form materii (poza jądrem wszechświata), która pozbawiona jest kosmicznego promieniowania tła (będzie osobne omówienie)
13. Przestrzeń przeciwważy zmaterializowaną część wszechświata (będzie osobne omówienie)
15. Przestrzeń zrodziła materię (będzie osobne omówienie)
Tyle w skrócie o przestrzeni.
Przejdę do tematu rzekomego skracania wymiarów obiektów w przestrzeni. Po pierwsze nie ma potwierdzenia takiego eksperymentu. Jest to wręcz nieprawdopodobne. Weźmy na przykład bardzo szybkie (ponaddźwiękowe) leciadło. Czym wyższa będzie prędkość leciadła, tym bardziej będzie się nagrzewać, czemu towarzyszyć będzie wzrost jego objętości, a co za tym idzie, również długości. Inny przykład. Wirujące ciała są spłaszczone na biegunach. Czym szybciej się wirują, tym bardziej są rozciągane, aż do rozerwania.
Podsumowując, względność przestrzeni nie istnieje.
