Dyskusje na temat tzw. „uchodźców” nie cichną. I zapewne cichnąć nie będą biorąc pod uwagę, że na wiosnę Europa szykuje się na kolejną falę. Co gorsza, artykuły, które czytam na ten temat sprawiają, że nie mogę się oprzeć wrażeniu, że nasz (europejski) system prawny wynikający z szeroko pojętych praw człowieka najzwyczajniej w świecie zawodzi. Dlaczego? Ano dlatego, że już jest pewne, że wśród „uchodźców” są terroryści. Niektórzy z nich przygotowują kolejne zamachy, niektórzy nie (bo np. chcą zostać kucharzami i, jak autorytarnie stwierdzają służby, zamachów nie zamierzają przeprowadzać). To po pierwsze. Po drugie, ostatnio czytałam artykuł, z którego wynikało, że większość uchodźczyń i dzieci została już napastowana seksualnie (fajnie nie? nie dość, że trauma po wojnie, to jeszcze uprzedmiotowienie… mówiąc bardzo oględnie) i nawet oddzielanie ich płotem (jak w „kale”) zdaje się być na nic. Swoją drogą, widzieliście fotorelacje z występu aktorów z teatru Szekspira w „kale”? Nie będę się rozpisywać o nieznajomości organizatorów przedstawienia kultury widowni, bo gdyby ją znali, to nie obrażaliby przedstawieniem ich uczuć religijno-kulturalnych. Chodzi mi o coś innego, czy widzieliście tam jakieś kobiety? Czy tylko facetów (z nożami – jak poinformowali organizatorzy przedstawienia podając powód jego skrócenia)? I po trzecie, najważniejsze, nie dalej jak wczoraj czytałam, że dzieci, które uciekły przed wojną, żeby móc przeżyć w „uchodźczym raju” muszą się prostytuować! „Dobre” aparaty państwowe dbając o pomoc dla tych, którzy powinni walczyć o spokój w swoim domu,jednocześnie nie potrafiąc zadbać o najbardziej pokrzywdzonych, dają pedofilom żyzne pole do zaorania. Europa się cofa, dorobek kultury prawnej dbania o prawa człowieka ulega regresowi, by ponownie ustępować miejsca kulturze prawa siły i pięści. Niestety, mimo pięknych deklaracji, ci którzy naprawdę potrzebują pomocy są krzywdzeni podwójnie.
