Ostatnio na rynku wydawniczym pojawiła się publikacja Richarda C. Lucasa „Zapomniany holocaust. Polacy pod okupacją niemiecką 1939-1944”, z przedmową Normalna Daviesa,
poruszająca tematykę holocaustu – zagładę Polaków dokonywaną przez niemieckiegookupanta podczas II wojny światowej. To książka ciekawa, bo napisana przez osobę, która nie jest Polakiem oraz nie posiada korzeni polskich.
Lucas przedstawia tragedię stricte Polaków jako grupy etnicznej, nie obywateli polskich, oczami widza, który jest obiektywny ze względu na brak „obciążenia pochodzeniem”. Książka przedstawia całokształt tragedii polskiej ludności cywilnej.
Znamienitym jest w tej książce to, że autor rozprawia się i podważa, w sposób obiektywny,
z towarzyszącym od lat w szczególności w obrębie kręgu anglosaskiego, przekonaniem
o „polskich obozach koncentracyjnych” i antysemityzmie „wyssanym z mlekiem matki”. Ponadto podważa tezy J.T. Grossa o Jedwabnem i szczególnym udziale oraz samoinspiracji polskich mieszkańców do wykonania mordu na żydowskich mieszkańcach.
Publikacja także porusza problem tzw. „przedsiębiorstwa holocaust” polegającego na przypisaniu, że holocaust równa się tylko zagładzie Żydów. Autor wskazuje, że holocaust był zjawiskiem obejmującym wiele grup etnicznych (Cyganie) i narodowości, a Polacy byli ze szczególną bezwzględnością eksterminowania na równi z Żydami przez III Rzeszę Niemiecką.
Cały czas we wszystkich kręgach na świecie utarło się, że słowo holocaust to zagłada Żydów i wskazuje się na wyjątkowość tej tragedii.
Polacy na równi Żydami zostali dotknięci tragedią zagłady i byli pod pręgierzem obłąkańczej polityki rasowej państwa niemieckiego w II wojnie światowej.
