Ja jako były komuch…
Ja jako były komuch ( a teraz kapitalista pełną gębą ) sympatyk i budowniczy Polski Ludowej wyrzucony z pierwszego założycielskiego zebrania solidarności w swoim zakładzie pracy ( moja notatka “ Ja solidaruch “ ) wyzywany od esbeków i kacapów poniżany i opluwany przez prawdziwych polaków i ostrzegający przed ich etosem patrząc na to co oni zrobili z Polską powinienem się teraz z tego cieszyć i powiedzieć a nie mówiłem…
Ale ja nie mogę… Bo ja nie chcę i nie mogę tak jak te etosiaki i prawdziwki wtedy w latach osiemdziesiątych powiedzieć że mnie to nie obchodzi i niech to wszystko się zawali i niech zostanie z tego h.. d… i kamieni kupa…
Dlaczego.?.
Bo ja w przeciwności do tych etosiaków z solidarności i tych prawdziwych … wiem i wiedziałem to wtedy i dziś że narodu i państwa się nie wybiera ale się w nim rodzi i to na dobre i na złe.
I patrząc na to co oni zrobili z moim państwem i narodem przez ostatnie trzydzieści lat pomimo najlepszych warunków jakie polska kiedykolwiek miała w swojej historii, już teraz nawet nie potrafię odczuwać satysfakcji z tej ich głupoty, tępoty i zacofania… bo to był i jest mój kraj i mój naród…
I kiedy teraz po trzydziestu latach niszczenia Polski i polaków i opluwania Polski Ludowej przez “ etos “ patrzy się na Polskę Ludową, pogardliwie zwaną przez miernoty Pe - er - elem to wydaje się ona teraz po latach dla coraz większej liczby ludzi krajem mlekiem i miodem płynącym oraz oznakom spokoju, ładu, porządku i uczciwości.
Ot… taki chichot historii… z której należałoby wyciągnąć wnioski. Ale czy miernoty na to stać.?….
