70 lat temu polski rząd w Londynie powiadomił aliantów o masowym mordowaniu Żydów przez Niemców. Przez kolejne kilka lat żądał podjęcia działań, które powstrzymałyby ludobójstwo. Bez efektu. Owo milczące przyzwolenie światowych potęg to do dziś wstydliwa i niewyjaśniona karta historii. Trudno się dziwić, że w państwach tych ochoczo wspiera się próby przerzucenia na Polaków współodpowiedzialności za Holocaust przez lansowanie tezy, że rzekomo współdziałali z hitlerowcami, korzystali finansowo na zagładzie (obrzydliwa teza Jana Tomasza Grossa) lub przynajmniej biernie się jej przyglądali. Fakty są inne: Polacy z narażeniem życia ratowali Żydów i domagali się od aliantów położenia kresu rzezi. Tymczasem USA i Wielka Brytania świadomie postanowiły nie reagować.
Już na początku 1940 r. dowództwo konspiracyjnego Związku Walki Zbrojnej poinformowało polski rząd w Londynie o prześla-dowaniu ludności żydowskiej. Premier i wódz naczelny Włady-sław Sikorski podzielił się tą informacją z premierem Wielkiej Brytanii Winstonem Churchillem i brytyjskim ministrem spraw zagranicznych Anthonym Edenem.
3 maja 1941 r. gen. Sikorski wystosował notę w językach angielskim, francuskim i hiszpańskim zatytułowaną „German occupation in Poland”, w której powiadomił o eksterminacji Żydów. Informacje te były jeszcze później wielokrotnie powtarzane przedstawicielom rządów Wielkiej Brytanii i USA.
Więcej w artykule Leszka Pietrzaka 3. numerze tygodnika „Wręcz Przeciwnie”, w sprzedaży od poniedziałku 10. października.
