Idąc na skróty nie osiągniesz kolejnych umiejętności rozwojowych, które są niezbędne, by sprostać przyszłym wyzwaniom. Podobnie łagodna droga, pozbawiona trudności, nie nauczy cię życia. To w zmaganiach z losem wykuwa się charakter.
Jeśli chcesz kogoś dobrze poznać pozwól mu być sobą, okaż akceptację, aby przestał grać rolę. Postaw go przed trudnościami, aby ujawnił swoje reagowanie w sytuacjach trudnych. Nie unikaj problemów, tylko je rozwiązuj. Nabierzesz nowych kompetencji, które w przyszłości ułatwią ci życie. Wycofywanie się w obliczu trudności pogłębia problem, strach rośnie wraz z ucieczką. Podziel problem na mniejsze podzadania, każde w zasięgu twoich możliwości, poszukaj pomocy w zadaniach zbyt trudnych, zadanie ma być wykonane, możesz to zlecić. Jeśli wyzwania, które przynosi ci życie są zbyt trudne, zmień cele i środowisko. Jeśli nie chcesz, nie musisz walczyć, możesz zmniejszyć oczekiwania wobec życia. Ale nie oczekuj, że bliscy to zaakceptują, każdy ma jakieś oczekiwania, nie zmusisz nikogo do pozostawania z sobą. Uwolnij się od ludzi, którzy stawiają ci nadmierne wymagania, również uwolnij się od tych, którzy nie stawiają żadnych. Każdy ma dla siebie optymalny poziom trudności. Zrealizowane wyzwania poszerzają twoje kompetencje, które ułatwią ci życie w przyszłości. Nie możesz cały czas unikać problemów. To prowadzi donikąd. Wraz ze wzrostem kompetencji rośnie pewność siebie i siła przebicia.
