Pulcinella Pulcinella
99
BLOG

komu

Pulcinella Pulcinella Kultura Obserwuj notkę 0

komu jeszcze siebie dać

z widma – rozpłynęłam się – została wydma

wiatr w nią kiedyś jakoś, gdzieś,

bezmyślnie, wiatr

bez cienia filozofii wiatru

 

niech każdej,

ziarnko po ziarnku,

mnie, jak dzień odpływa w noc

ulotność piasków

Pulcinella
O mnie Pulcinella

przedmiot liryczny // który nie byłeś wcale nadzwyczajny / człowieku z wierszy / wieszany na drewnianym kołku / stawiany w kącie, leżysz na dnie szafy / i czekasz na to nie-wiadomo-co, a czasem / przyjdzie nocą mysz, pogłaszcze wąsem / coś-nie-coś ponadgryza los kukiełki / i tak codziennie i za każdym razem / tak ktoś ci coś ci zrobi z tobą / - dyżurny homo sapiens, rekwizyt - uczestnik // zaprawdę, zaprawdę ci powiem / jesteś poezji / nadzwyczajnie potrzebny

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura