Wpis dedykuję postępowcom, libertynom, elementowi antyreligijnemu, miłośnikom Czechów, Palikota, młodym wykształconym.
Oglądając filmy przyrodnicze BBC nie sposób oprzeć się wrażeniu, iż relacje damsko-męskie są prostą ektrapolacją instynktów stworzeń najprostszych. Szpan, flirt, żądza posiadania, zdrada, podstęp, oszustwo, brutalna siła jako czynnik decydujący, nawet rozwarstwienie społeczne - wszystkie te zwyczaje znane są najprostszym płaszczkom czy chrabąszczom, nie mówiąc o ssakach. Wśród zwierzaków coś takiego jak trwały związek nie istnieje. Owszem, prowadza jakiś czas lew swoje lwice stadnie, ale tylko do czasu pojawienia się żwawszego jegomościa, który przepędzi dotychczasowego właściciela lwic. Lwice na zmianę swego pana reagują obojętnie. Nie przeszkadza im nawet jeśli nowy właściciel wytłucze ich małe z poprzedniego związku.
Kultura człowieka na przestrzeni milleniów, a zwłaszcza religia, oddziaływały w poprzek tych zwyczajów piętnując rozwięzłość, jednocześnie starając się za wzelką cenę obwarować związek tak, by uczynić go nierozerwalnym.
XX wiek przyniósł w tej materii zmiany, które – paradoksalnie – przybliżają nas do stosunków “naturalnych”. Chodzi o rozwód, wolne związki, regulacje prawne dotyczące tych relacji jak i kulturowe przyzwolenie na pełen luz jeśli chodzi o spółkowanie. Jest to powrót do natury wbrew nakazom doktryny i tradycyjnie pojmowanej kultury, z której Zachód skutecznie został wyzwolony.
Nie znalazłem jednak opracowania, które te zdobycze rewolucji kulturalnej uznałyby za coś co poprawiło kondycję społeczeństwa. Ilość negatywnych zjawisk towarzyszących emancypacji związków jest zaś dość czytelna i łatwa do wyliczenia.
Dwie uwagi ragingującego Lou w temacie:
Wygląda na to, że Pismo jak i teologia to jest coś jednak w głęboki sposób przemyślane.
Ponadto - w kontekście powyższej obserwacji - wszelki naturalizm, naturalna żywność, naturalna medycyna są ch$@a warte. Zwykły odchył, nic więcej.
