O gustach podobno się nie dyskutuje. Jednemu podoba się Picasso, drugiemu Matisse. Jeden lubi Brahmsa, drugi Dodę Elektrodę. Liberałowi powinno być wszystko jedno. Każdy niech się interesuje tym, co mu pasuje. Innym nic do tego.
Ale sprawa nie jest taka prosta. Człowiek słuchający agresywnej muzyki najprawdopodobniej jest agresywny w stosunku do innych. Człowiek mający ściany pomalowane na czerwono zachowuje się inaczej niż taki, co ma ściany w kolorze pistacjowym.
Kanon piękna nie jest czymś całkowicie dowolnym, tylko wiąże się z naszym zwierzęcym pochodzeniem. Jesteśmy wrażliwi na piękno zielonego drzewa z czerwonymi jabłkami, bo one (drzewa) dostarczały naszym genetycznym przodkom pożywienia i schronienia. Lubimy (my, mężczyźni) patrzeć na zgrabną kobietę, bo takie kształty zapewniały naszym przodkom sukces reprodukcyjny.
Człowiek, odkąd zaczął więcej myśleć od zwykłej małpy, zaczął robić miliony eksperymentów, próbując odejść od naszych naturalnych zachowań. Między innymi , zaczął otaczać się potworną brzydotą , czyli rzeczami , które nie mają nic wspólnego z Naturą.
Namawiam Wszystkich do pójścia do niemal dowolnego kościoła, do niemal dowolnego budynku użyteczności publicznej, do domu sąsiada, itd. I potem porównajmy to z lasem, parkiem, ogrodem.
Nie oszukujmy się. Brzydota większości naszych miast, wiosek, budynków, czyni nas równie brzydkimi. W głowie mamy jedną wielką brzydkość. Dlatego zacznijmy robić ład wokół siebie w taki sposób, jak dyktuje to nam Natura. Jak się dowiedzieć, co jest ładem naturalnym, a co brzydotą?
Jak nie wiecie, to zacznijcie od zwiększenia pięciokrotnego (albo dziesięciokrotnego!) roślin w Waszych domach. A potem już sami zrozumiecie...
