W trakcie debaty przed głosowaniem nad odwołaniem Ewy Kopacz ze stanowiska Ministra Zdrowia, Pan Premier przyrównał polityków opozycyjnego Prawa i Sprawiedliwości do eunuchów. „eunuch i krytyk w jednej są parafii, obaj wiedza jak, żaden nie potrafi”. Całość wystąpienia Donalda Tuska najeżona była insynuacjami i obelgami, których celem było ośmieszenie oponentów politycznych. Premier formułował nonsensowne oskarżenia w rodzaju „Ja wiem, że w waszych głowach był pomysł, żeby pielęgniarka i lekarz pracowali za darmo.” Ponadto chwalił Ewę Kopacz za to, że pojechała do Smoleńska, w sytuacji kiedy to właśnie ona jest autorką jednego z bardziej bezczelnych kłamstw wypowiedzianych publicznie na temat rzekomego przekopywania ziemi w poszukiwaniu ludzkich szczątków w miejscu katastrofy oraz uczestnictwa polskich fachowców w sekcjach zwłok ofiar. Na koniec dodał, niezbyt gramatycznie zresztą, że „wasze wystąpienia i tak nie będą wiele warte, bo ludzie oceniają co innego”. W tym wszystkim asystowała mu minister Kopacz, która zarzuciła opozycji „fobie i traumę”, wpisując się w retorykę oszczerstw i prymitywnych ataków personalnych
Nie ma sensu teraz rozwodzić się nad „argumentacją” Premiera, gdyż wchodzenie w pyskówkę zawsze kończy się przegraną dla osoby wykazującej sie wyższym poziomem kultury osobistej. Jak dotąd jeszcze nikt nie wygrał z kijem bejsbolowym. Interesujące jest jednak odwołanie do tego „eunucha”, które – warto to zauważyć – pojawiło się w ustach lidera PO już po raz drugi na sali sejmowej. Można zatem zastanowić się czy czasem nie mamy tutaj do czynienia z jakąś pomyłką freudowską czyli nieświadomą manifestacją tego co „myśli” albo raczej czego „obawia” się podświadomość. Wystąpienie Donalda Tuska wygląda również jak typowa psychologiczna projekcja czyli oskarżenie oponentów o cechy, które obiektywnie należałoby przypisać samemu sobie.
Zawsze można jednak stwierdzić, że powtórzenie rymowanki o eunuchach wynika z niskiego poziomu oczytania Pana Premiera, który – jak wiemy – wychowywał się na podwórku i jest z tego zresztą bardzo dumny. W tej wersji interpretacyjnej Donald Tusk zachowywał się dziś w Sejmie jak dozorca z kultowego filmu Bareji „Alternatywy 4”, który co pewien czas robił mądrą minę i perorował „jak mawiał pisarz Sofronow...”. Wydaje sie jednak, że Pan Premier w swoim nie tak przecież krótkim życiu miał szansę przeczytać więcej niż jedną książkę poświęconą czemuś innemu niż wyniki rozgrywek ligi piłkarskiej. Zatem tę wersję zdarzeń należyałoby jednak odrzucić.
Pozostaje jednak problem fizjologiczno - psychopatologiczny. Tutaj argumentów znajdujemy znacznie więcej. Rasowy eunuch (czytaj: impotent) bezskutecznie stara się zmienić otaczającą go rzeczywistość. Porównajmy 10 zobowiązań wyborczych Platformy Obywatelskiej z obecnym stanem realizacji programu wyborczego i bardzo szybko dojdziemy do odpowiednich wniosków. Tusk chciał zaistnieć jako mąż stanu i zakończyło się to całkowitą kompromitacją, chciał zreformować gospodarkę i obniżyć podatki – zamiast tego zafundował wyborcom tych podatków podwyżkę, chciał poprawic relacje z Moskwą – w odpowiedzi otrzymał kopniaka w postaci raportu MAK, chciał zreformować służbę zdrowia – zakończyło się to blamażem, chciał wreszcie wybudować sieć dróg ekspresowych i autostrad przed Euro 2012 – a cały projekt runął z powodu strajku podwykonawców na odcinku trasy A2 łączącym stolicę z resztą Świata, podwykonawców, którym za pracę na czas nie zapłaciła chińska firma wybrana w otwartym przetargu przez urzędników tuskowej administracji.
Słowem – chciał, starał się, prężył i ... nie dał rady. Stendhal pisał w tym kontekście o „fiasku w miłości”. My zaś możemy napisać o fiasku „polityki miłości”. I tak naprawdę, czy w tej sprawie jest jeszcze coś więcej do powiedzenia?
http://wiadomosci.onet.pl/kraj/wniosek-pis-przepadl-koalicja-obronila-minister,1,4376684,wiadomosc.html
http://wiadomosci.onet.pl/kraj/mocna-riposta-minister-pis-ma-fobie-i-traume,1,4374830,wiadomosc.html
http://wiadomosci.onet.pl/kraj/tusk-ostro-broni-ministra-eunuch-i-krytyk-w-jednej,1,4374665,wiadomosc.html
