Ostatnie sondaże opinii publicznej pokazują spadek notowania Prawa i Sprawiedliwości i wzrost Platformy Obywatelskiej. Widać tutaj wyraźnie wpływ euforii związanej z organizacją Euro 2012. Media wbijają ludziom do głowy, że Polska jest postrzegana dobrze na Zachodzie Europy, że jesteśmy już „normalnym krajem”. Kibice wyrażają podziw dla organizacji mistrzostw Europy i deklarują chęć ponownego przyjazdu do Polski.
Korzysta na tym Donald Tusk i jego partia, która trafnia odczytała zawartość umysłów Polaków, ludzi w większości zakompleksionych, wpatrzonych w Zachód i jak każdy postkolonialny naród łaknących pochwały jak kania dżdżu. Metoda jest prosta jak konstrukcja cepa. Sprzedajemy tubylcom szklane paciorki jako drogą biżuterię, lub też oferujemy dzikusom igrzyska, które mają im zrekompensować niski standard życia. Nihil novi sub sole.
Przeraża tylko konstatacja, że tak właśnie postrzegana jest Polska i Polacy i taką rolę we współczesnym Świecie wyznaczyła nam społeczność międzynarodowa. Rezerwuar taniej siły roboczej, który będzie utrzymywany w stanie względnej politycznej stabilizacji poprzez niezbyt wyszukaną socjotechnikę. Nie jest to tylko projekt krajowych mediów, które są strażnikami określonych interesów. Wsparcie dla całego „modelu” przychodzi również z zagranicy, co znacznie zwiększa skuteczność obozu władzy w Polsce.
Trudne zadanie ciąży zatem na opozycji. Tym bardziej, że ta nie ma odpowiednich zasobów ani kadry, która mogłaby się temu przeciwstawić. Szef PiS niestety nie potrafii przyciągać do siebie ludzi wartościowych i otacza się grupą potakiwaczy. Opozycja nie odpowiada w sposób skuteczny na oczywiste i wręcz banalne kłamstwa rozsiewane przez rządową propagandę (zielona wyspa, sukces Polski, Polska i Niemcy jako jedyne stabilne kraje w Europie itp itd). Należy podkreślić tutaj, że Jarosław Kaczyński działa tutaj w niezwykle trudnych warunkach, a po drugiej stronie mamy przeciwnika, który nie ma żadnych skrupułów aby zastosować najbardziej perfidne metody manipulacji.
Patrzę dziś na te uśmiechnięte twarze Polaków. Ludzi, którzy w większości nie mają żadnych perspektyw zawodowych, żadnych szans na dostatnie życie, na dobrą edukację dzieci czy godziwą emeryturę. Jest w tym coś chorego jak zachowanie uczestników karnawału w Rio, którzy w narkotycznym szale potrafią odbierać sobie życie.
Władza dziś tryumfuje, a Polska szaleje. Kiedy to się wreszcie skończy?
