Alberto Granado ma 86 lat, pochodzi z Argentyny. Jest towarzyszem młodosci Che Guevary. W roku 1952 przejechali motocyklem całą Amerykę Poludniowa (12 000 kilometrow). Pare lat temu ich podróż zostala sfilmowana ("Diarios de motocicleta", 2004)
Po zwycięstwie rewolucji osiadł na Kubie, jest biochemikiem, wiele lat pracował na Uniersytecie w Hawanie gdzie mieszka do dzis. W tych dniach Alberto odwiedza Europe, spotyka sie z ludzmi ktorych interesuje historia Ameryki Lacinskiej. Na spotkaniach padają różne pytania, na przykład takie:
- Ilu jest dysydentów na Kubie?
- Dysydentów?
A si, rozumiem, dziekuję za pytanie. Ale zgadnijcie Panstwo sami, jak myslicie, ilu ich jest?
- 70, odpowiada młody czlowiek robiacy wrażenie oczytanego.
- No nie, jest ich więcej.
- 1000, pada inny glos.
- Więcej.
- 1% spoleczenstwa, a wiec jakies 110 000. Pracowałam na Kubie, znam hiszpanski i mogę to potwierdzic własnym doswiadczeniem, mówi jakas kobieta z francuskim akcentem.
- Więcej.
Sala na chwile zamarła jakby zdezorientowana. Alberto jest stary, może nie zrozumiał pytania?
- To ja panstwu odpowiem. Na Kubie żyje 11 000 000 dysydentów. W Ameryce Lacinskiej sa jeszcze mniejszoscią. To sa dysydenci, którzy jako pierwsi na naszym kontynencie powstali w obronie godnosci człowieka. Nie przestraszyli sie dyktatury i ich zbirów. Powiedzieli
no ekspoatacji kraju przez amerykanskie koncerny, powiedzieli
no rasizmowi i analfabetyzmowi,
no neokolonializmowi,
no arogancji imperium.
