Decyzja prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego oraz klubów „Gazety Polskiej”, aby obchody Święta Niepodległości zorganizować w Krakowie okazała się wszech miar słuszną. 11 listopada, gdy w Warszawie podczas Marszu Niepodległości zorganizowanego głównie przez narodowców dochodziło do bijatyk i awantur, w Krakowie panowały powaga i spokój. Tusk i jego medialni sprzymierzeńcy nie mogli obciążyć swojego głównego politycznego rywala odpowiedzialnością za burdy chuliganów, w szczególności zaś za spalenie budki wartowniczej pod ambasadą rosyjską. Co prawda działacze PO opowiadali później o „pośredniej” odpowiedzialności J. Kaczyńskiego, a „Gazeta Wyborcza” pisała o „potencjalnym” elektoracie PiS dopuszczającym się zadym, ale był to tylko groteskowy łabędzi śpiew, na który mało kto dał się nabrać. J. Kaczyński nie dał się złapać w pułapkę, przenosząc obchody z udziałem zwolenników PiS do Krakowa uniemożliwił ilustrowanie awantur w stolicy jego twarzą i logo jego partii. Teraz Donald Tusk, Paweł Graś i Radosław Sikorski z Platformy Obywatelskiej muszą się spierać o przebieg warszawskiego marszu z jego organizatorami Arturem Zawiszą, Krzysztofem Bosakiem i Robertem Winnickim z Ruchu Narodowego. Minister spraw wewnętrznych Bartłomiej Sienkiewicz musi się tłumaczyć z nieudolności policji. Jarosław Kaczyński, poważny polityk, który zorganizował dostojne obchody w Krakowie, w milczeniu przygląda się tym przepychankom.
