Porządkując swoje dokumenty przed odejściem przypadkowo trafiłem na tzw. "Protokoły Mędrców Syjonu", które są swoistym vademecum psychopaty. Zaczynają się stwierdzeniem:
"Ludzie o popędach złych są znacznie liczniejsi od zacnych, toteż najlepsze wyniki w rządzeniu ludźmi osiągnać można przy pomocy gwałtu i strachu, nie zaś w drodze rozpraw akademickich. Każdy czlowiek daży do władzy, każdy pragnąłby zostać dyktatorem, gdyby tylko mógł, a jednoczesnie rzadko kto nie byłby gotów poświęcić dobra ogólnego dla celów osobistych."
I tak właśnie jest w obecnych czasach. Władzę przejęli ludzie tak egocentryczni i głupi, że nie dostrzegają własnej śmieszności przy realizacji swoich małostkowych celów, a jednocześnie by tej śmieszności nie dostrzegać starają się panować za pomocą strachu.
Nie rozwodząc się zbytnio, przytoczę tekst utworu Johna Lennona "Working Class Hero":
Gdy tylko się narodzisz, umniejszają cię
nie dając czasu na przeżycie tego wszystkiego
(czyżby chodziło mu o psychopatyczne metody rodzenia narzucone przez ludzi o smutnych twarzach i pustce zamiast duszy?)
Aż ból staje się tak ogromny, że niczego już nie czujesz
(szczepienia i traktowanie jak kawałka mięsa bez uczuć?)
Bohater klasy pracującej to ktoś kim warto być
(ciekawe a trafne rozróżnienie - klasa pracująca kontra klasa niepracująca, pasożytująca, uciskająca, z braku zdolności ludzkiego postrzegania bez skrupułów narzucająca swoją wolę)
Krzywdzą cię w domu, biją w szkole
(lata 70-te - chowano wtedy niewolników, którzy teraz podtrzymują ten system w tak istotnych czasach jak obecne, bez zdolności myślenia i odróżnienia tego czego chcą, a czego się od nich wymaga)
Nienawidzą cię jeśli jesteś bystry, pogardzają głupcem
(ponieważ głupiec podporządkuje się ich woli - co jest wg nich powodem do pogardy, a bystry sprawi, że sami wyjdą na głupców)
Aż będziesz tak cholernie szalony by nie przestrzegać ich zasad
(żadna droga nie jest dobra, bo albo pogrążysz się działając wg ich chorych zasad, albo będą próbować cię zniszczyć psychicznie i mentalnie za ich nie przestrzeganie)
Bohater klasy pracującej to ktoś kim warto być
Po tym jak torturowali cię i zastraszali przez dwadzieścia trudnych lat
Oczekują od ciebie byś wybrał zawód
Gdy już w zasadzie nie potrafisz funkcjonować, gdyż pełny jesteś strachu
Bohater klasy pracującej to ktoś kim warto być
Utrzymują cię w ryzach przy pomocy religii, seksu i telewizji
A tobie wydaje się, że jesteś taki bystry, ponadklasowy i wolny
(w tym miejscu przypomniał mi się fragment jednej z sesji Laury gdy zapytała:
- Pozwól, że zadam ostatnie pytane przed przerwą. Jaka jest "najistotniejsza tajemnica" którą przed ludzkością skrywa Konsorcjum?
- Nie macie nad sobą władzy. Jesteście eksperymentem)
A o ile widzę, to jesteście pierdolonymi wieśniakami
Bohater klasy pracującej to ktoś kim warto być
Na szczycie jest jeszcze miejsce, wciąż to powtarzam
Ale najpierw musisz nauczyć się uśmiechać w trakcie zabijania
Jeśli chcesz być jak ci goście u góry
(Lennon też rozumiał że system jest ustawiony w ten spoosób, by do władzy dochodzili jedynie psychopaci - wiadomo, że normalny człowiek, nawet jeśli musi zabić - dosłownie lub w przenośni - to nie będzie w stanie robić tego z przyjemnością.)
Bohater klasy pracującej to ktoś kim warto być
Jeśli chcesz nim być to po prostu podążaj za mną.
Łatwo powiedzieć, ale jak? Pytanie trudne, lecz odpowiedź prosta.
Prawda.
Prawda to jest to czego się boją, czym się brzydzą, co napawa ich przerażeniem.
Jak mawiał największy autorytet Polaków - Prawda was wyzwoli
To wiele mówiący cytat - kiedyś go nie rozumiałem. Obecnie jest dla mnie oczywisty.
Na zakończenie pierwszego odcinka cyklu (ach, te marzenia), pozwolę sobie przekazać cytat pochodzący z książki "Gwiezdny człowiek" Johna Bainesa,niedawno udostępniony przez mojego psychicznego brata z FB - Bernharda Guenthera
Gdy człowiek kłamie przez dłuższy czas, nadchodzi moment gdy nie potrafi odróżnić co jest prawdą, a co fałszem. Ludzie przekonują się do swoich własnych kłamstw, stają się ofiarami własnych wymysłów i zaczynają kierować swoim życiem standardami zachowań, idei, uczuć czy instynktów nie korespondującymi z ich wewnętrznym światem.
Najgorsze w tym jest fakt, że jednostka traci wówczas wszelkie punkty odniesienia pozwalające jej rozróżnić co stanowi prawdę, a co fałsz. Zaczyna uważać za prawdę jedynie to, co jest wygodne dla ich osobistej korzyści; z kolei wszystko co stoi w opozycji wobec ichsamooceny lub stoi w sprzeczności z wcześniej powziętymi przekonaniami, uważa za fałsz.
Człowiek kłamie by uniknąć trudnych problemów, by uniknąć odpowiedzialności, lub by uniknąć zmniejszenia poczucia własnej wartości.Jednostka zaczyna stale się oszukiwać, jak również innych i zaplątuje się w iluzorycznym świecie powstałym zjego osobistej wyobraźni. Tworzy koncepcje, idee, osądy, awersje i więzi nie mające związku z faktycznymi zdarzeniami, lecz są jedynie odbiciem życia pełnego kłamstw i słuchania kłamstw, skoro każdy kłamie. Jednym z najsilniejszych powodów kłąmania jest chęć stworzenia dobrego wizerunku swojej osoby
[co wynika ze strachu - osoby nie dbające o swój wizerunek, nie mają tego strachu zaszczepionego wystarczająco głęboko - dlatego stanowią zagrożenie dla tych zakłamanych - i stąd też ta nienawiść wobec nich]
i uniemożliwienia innym by przejerzeli tę maskę pozorów.
[szczerość to zaleta zwykle nazywana chamstwem]
Każda maska jest kłamstwem, a każdy posiada tysiące takich przebrań
'Na imię mi Legion, bo nas jest wielu'
Ewangelia wg św. Marka, 5, 9
Konieczne jest być świadomym zjawiska okłamywania oraz uświadomienie siły i częstotliwości, a także olbrzymiego zniszczenia jakie dokonuje. Powinno się dążyć do celu jakim jest zarówno nie oszukiwanie siebie, ani innych, a w przypadku "niewinnych kłamstw" należy być świadomym ich wypowiadania i ocenianie konieczności jego wypowiadania w pełni świadomie. Ludzie przepełnieni są wszelkimi fantastycznymi wyobrażeniami na temat swojej osoby, świata, ludzi, miłości, idealizmu, społeczeństwa, itd. Wiedzeni tą chęcią unikania rzeczywistości sprzecznej z jej wizerunkiem w swoim umyśle, człowiek oddaje wodze swojej wyobraźni i jest skłonny uwierzyć pierwszemu kłamstwu jakie się nawinie na jego drodze. Jednostka nakłada swoje osobiste złudzenia na zimną i niezmienną rzeczywistość, oszukując się w ten sposób, dążąc do postrzegania rzeczywistości przez różowe okulary. Rozwiewanie złudzeń jest bolesnym procesem i może być też wydłużone w zależności od tego ile czasu jednostka potrzebuje by uświadomić sobie sztuczność swojego życia, któe jest wynikiem ulegania jego wewnętrznym pragnieniom.
By zmierzyć się z rzeczywistością i zniszczyć złudzenie przyjemnego snu, potrzebna jest ogromna odwaga.
Bohater klasy pracującej to ktoś kim warto być
