- To prawda, Hobbes, ignorancja jest błogosławieństwem. Gdy już zaczniesz poznawać sprawy, zaczynasz wszędzie dostrzegać problemy. A gdy już zaczynasz dostrzegać problemy, zaczynasz odczuwać konieczność ich naprawy. A naprawianie problemów chyba zawsze wymaga osobistej zmiany. A zmiany oznaczają robienie rzeczy które nie są zabawne! A ja na to - chrzanić to!
- Ale jeśli jesteś celowo głupi, nie znasz niczego lepszego, więc możesz robić cokolwiek na co masz ochotę. Tajemnicą szczęścia jest krótkookresowa, głupio rozumiana własna korzyść.
- Zmierzamy ku przepaści!
- Nie chcę o tym wiedzieć
- AAaaaAAaaaaaaAaaaaaaaaa..........
- Nie jestem pewien czy potrafię znieść tyle błogosławieństw.
- Uważaj! Nie chcemy się chyba wynieść z tego zdarzenia żadnej lekcji.
A co na temat ignorancji myślały inne znane postacie?
- Chociaż wiedza stwarza problemy, to ignorancja ich nie rozwiąże.
- Ignoranci zawsze są wszechstronni.
- Ignorancja i arogancja to dwie nierozłączne siostrzyce.
- Ignorancja ma skrzydła orła i wzrok sowy.
- Ignorancja nasza (ludzka) jest oceanem ogólnoświatowym, zaś wiedza pewna – pojedynczymi wysepkami na tym oceanie.
- Mówią, że niepełna wiedza jest rzeczą niebezpieczną, ale jednak nie tak złą, jak całkowita ignorancja.
- Tak wygodnie jest się pławić w ciepełku własnej ignorancji.
- Zaślepia nas ignorancja i wiedzie na manowce. O! przeklęci śmiertelnicy, otwórzcie wreszcie oczy!
