Panie Sławomirze Jastrzębowski - po prostu dziękuję...
Czy po tylu latach można wejść do tej samej rzeki i się nie utopić - śmiem wątpić. Świat się zmienił, internet się zmienił, ja się zmieniłem. Ale od czasu do czasu wrócę do przeszłości. Salonowej, pięknej, naiwnej, walecznej. Moja pierwsza notka opublikowana została tutaj pod koniec października 2006 roku dzięki red. Rafałowi Ziemkiewiczowi (polecił nowy, fajny portal S24). I dziś znów wracam dzięki przypadkowemu trafieniu na jego Tweeta, że Salon ma nowego Pana. Ucieszyłem się, bo wielce sobie cenię Pańską osobę.
Póki co zobaczymy, jak będzie - mam nadzieję, że czasem przymknie pan oko na rzucone mięso ;-)
Dzięki!
