Nasza historia jest pełna kontrowersji. Ostatnio szczególnie chętnie politycy posługują się hasłami: polityka jagielońska i piastowska. Pomijając ogólność tych twierdzeń (królowie jednej i drugiej dynastii prowadzili bardzo różne polityki, często zaprzeczając poprzednikom), można by na ten temat napisać teraz chwytliwy tekst.
Tych co spodziewają się już felietonu o radkowych wynurzeniach, musze zawieźć. Wstęp był całkowicie nie na temat, zajmę się dziś sprawą znacznie odleglejszą i bardziej kontrowersyjną Najbardziej zagadkową kwestią naszej historii jest nasze pochodzenie.
Według obecnie nauczanej w szkołach wersji historii, słowianie przywędrowali na tereny środkowej Europy w V wieku n.e., z trudnego do okreslenia wschodu. Był to lud zacofany technologicznie, stosujący gospodarke wypaleniskową, nieposiadający pisma (nie można brać na poważnie takowych teorii na temat głagolicy). Słowianie stanowili ostatnią fale ludów przybyłych w czasie Wielkiej Wedrówki Ludów. Pierwszą stanowili germanie naciskani przez wojowniczych hunów. Fala ta w 378 uderzyła o granice cywilizowanego świata. W 476 roku na skutek kolonizacji, częściowo pokojowej, częściowo przez podbój (pokojowej ze wzgledu na próbę przyjęcia imigrantów na ziemiach cesarstwa) upada Zachodnie Cesarstwo. Świat zmienia swoje oblicze. Za germanami podążają słowianie. Na początku V w. n.e. mają oni zamieszkiwać tereny od Wisły do Dniepru. Zasiedlają następnie olbrzmie pustki powstałe na skutek przemieszczenia się plemion germańskich na zachód. Tzw. pustka osadnicza obejmuje obszary od Łaby do Wisły. Słowianie na południu docierają nawet na wybrzeża morza śródziemnego.
Gdzie miałaby mieścić się ojczyzna słowian nie wiadomo. Napotkałem poważną publikacje, gdzie autor upatruje ojczyzny prasłowian, a nawet kolebki ludów indoeuropejskich na nizinach Syberii. Słowianie mieli poprostu przyjść na zachód ostatni. Odległej kolebki słowiańszczyzny szuka się też w okolicy dorzecza Donu, na wschód od ziem bałtów, na Kaukazie gdzie miało dojść do relacji z irańskimi Sarmatami.
W obecnym nauczaniu odrzuca się całkowicie teorie autochtoniczne. Fakt, iż kwestia pochodzenia Słowian była wykorzystywana w historii politycznie, ale do dziś trudno wskazać, która wersja jest bliższa prawdy. Zwolennicy teorii autochtonicznych źródeł Słowiańszczyzny upatrują w kulturze łużyckiej. Archeologia nie daje jasnych odpowiedzi na temat tej ewolucji. Argumentem za są badania genetyczne, charakterystycznego dla słowian chromosomu M17.
http://www.eioba.pl/files/user6924/chromosom_y_small.jp
http://grzegorj.w.interia.pl/lingwpl/pochoslo5.html
Argument, iż częste występowanie tego chromosomu wśród Wegrów wyklucza sensowność tego typu badań jest dość łatwy do obalenia. Wegrzy mieszali się ze słowianami pannońskimi, których podbili i zmadziaryzowali. Obie teorie wydają się miec wiele słabych punktów. W szkołach naucza się tylko jednej wersji.
Temat ten zawsze był wykorzystywany do celów politycznych. Naziści z powodu zamieszkiwania plemion germańskich na Nizinie Polskiej przed Wielką Wedrówką posiadali pretekst do ekspansji. Polacy zaś i w okresie międzywojennym jak i po kolonizowaniu tzw. Ziem Odzyskanych lansowali teorie autochtoniczną. Jak było naprawde, chyba nigdy się nie dowiemy.
