Tak się złożyło, że ostatnio miałem przyjemność wziąć udział w kilku oficjalnych imprezach motocyklowych.
Pojawili się na nich znani i lubiani i znani z tego, że są znani. Oczywiście nie zabrakło przedstawicieli szanownego grona dziennikarzy motocyklowych. Ale na jednej z imprez nie pojawił się nikt z pewnego dynamicznie rozwijającego się miesięcznika. Dlaczego? Mówiąc wprost redakcja strzeliła focha. I to takiego najgorszego bo po prostu gówniarskiego. Pokazała też, że ma po prostu głęboko w dupie swoich czytelników.
Pojawił się też rednacz innego miesięcznika. Niestety wpadł jak już praktycznie było pozamiatane i hostessy zmywały makijaż. Powiedział wprost co było powodem spóźnienia i generalnie to mógł powiedzieć wprost: Mam was w siusiaku drodzy gospodarze spotkania i szanowni goście. Po prostu miałem coś lepszego do roboty. O! Ale jeszcze zdążyłem na żarcie. Jest git!
Z kolei inny rednacz z miesięcznika podejrzewanego o niezbyt rzetelne podejście do produktów fabryki silników lotniczych przyszedł na imprezę w stroju z limitowanej serii owego producenta.
I tak na to wszystko popatrzyłem i zachciało mi się rzucić pawia. Wychodzi na to, że redaktorzy mają w dupie czytelników. Najważniejsze żeby hajs się zgadzał i była sława. No bo w końcu to w życiu jest dla nich najważniejsze. A który motocykl jest najlepszy? Ten, którego importer jest najbardziej hojny. No i wszystko jasne. Zanim to do mnie dotarło przestałem kupować jakiekolwiek polskie periodyki motocyklowe. I bardzo się z tego cieszę.
Jak widać nędza dziennikarska dopada coraz większego kawałka rynku. Czy to się zmieni? Jestem ciekaw.
