Afganistan nie jest pierwszym krajem, który liderzy USA zostawili w gorszym stanie niż zastali - lista tych krajów jest długa i niestety rośnie. Jedną z przyczyn są działania lewicowych naukowców w USA, którzy przez dziesięciolecia wykorzystywali rozwijające się kraje jako laboratorium do testowania swoich teorii porządku społecznego. Z czasem utworzyli równoległy rząd składający się z organizacji pozarządowych (NGOs) współpracujących z Pentagonem i Departamentem Stanu, a także z ONZ, aby narzucić radykalne projekty socjotechniczne najbiedniejszym ludziom świata, którzy nie mają nic do powiedzenia w tej sprawie.
W ciagu dwudziestu lat, na przykład, Kongres przeznaczył blisko miliard dolarów na eksport feminizmu akademickiego do Afganistanu. Pieniądze te poszły m.in. na finansowanie takich programów jak dwuletnie studia magisterskie na kierunku Gender and Women's Studies oferowane na Uniwersytecie w Kabulu. Kolejnym przykładem tych wysiłków rządu Stanów Zjednoczonych były "działania, które edukują i angażują afgańskich mężczyzn i chłopców do walki ze stereotypami." I oczywiście, jak zawsze i wszędzie, amerykańscy przywódcy wymuszali najbardziej amerykański ze wszystkich eksportów kulturowych: akcję afiirmatywną [affirmative action]. Finansowani przez Amerykanów doradcy ds. gender domagali się, aby kobiety stanowiły co najmniej 10% armii afgańskiej i były nawet w wyższym odsetku częścią przywództwa politycznego kraju. Dzięki narzuconym przez Amerykanów parytetom płci dziesiątki kobiet zasiadały w afgańskim parlamencie. Był to tylko pozór - wiele z tych kobiet nigdy nawet nie odwiedziło prowincji, które rzekomo reprezentowały.
Takie działania prawie nikomu się nie podobały w Afganistanie. I dlaczego miałyby?
Jak zauważył jeden z urzędników USAID, skupianie się na gender destabilizuje sytuację, ponieważ wywołuje oburzenie [revolts].
I takie jest oblicze późnego amerykańskiego imperium: seminaria z zakresu studiów gender - pod lufą.
(O gender jest od 5:30)
