Radek zwany „Plakietka” odchodzi z rządu. Jeden z najinteligentniejszych ministrów, najzdolniejszych, najbardziej wykształconych. I na tym moje pochlepbne opinie dla niego się kończą. Tak naprawdę Sikorski nijak nie pasował do tej całej dziwacznej ferajny (rządu). Samoobrona miała mu za złe, że jest dowcipniejszy niż Przewodniczący Lepper, LPR, że jest przystojniejszy niż minister Giertych, a Pis miał mu za złe, że się wysmiewa z Prezesa na salonach w obcych mocarstwach. Już sam pobyt Radka w innych krajach tworzył aurę nieufności wokół niego. Dlaczego radykalny antykomunista jakim był Sikorski nie znalazł zrozumiania w rządzie, który od początku istnienia stawiał w pierwszej kolejności na palenie czarownic? Sikorski idealnie pasuje do całego spektaklu, który miał wynieść wszystkich ubeków, esbeków, pezetpeerowczyków na stosy.
Radosław Sikorski jako minister nie robił wiele lub po prostu o tym nie mówiono. Czasem tylko pojawił się w wieczornych wiadomościach by pokazać jak się podciąga lub odtajnił akta, których odtajnić nie można było. W sumie człowiek zapracowany można by było powiedzieć. Stwierdzenie to pasuje idealnie ponieważ łatwo poznać, który minister cięzko pracuje. Ilość migawek w wiadomościach o danym ministrze jest odwrotnie proporcjonalna do wyników w resorcie. Przykładem idealnym jest Giertych, który przed wyrokiem TK pojawiał się w co drugim materiale a jak wiadomo nie robił nic nadzwyczajnego. Teraz na szczęście liże rany po przegranej bitwie, przepraszam za dygresje powracam do meritum sprawy.
Dlaczego więc wzbudził moją sympatię? Jeszcze w rządzie Olszewskiego Sikorski był personą w swojej zaciekliwości równą Macierewiczowi. Był to antykomunista, który za wszelka cenę chciał przeprowadzić lustrację i dekomunizację. Szybko zaczynał i jeszcze szybciej skończył, wyleciał z rządu dzięki Wałęsie, który wprowadzał tam swoich ludzi. Wtedy bardzo młody człowiek był znany ze swojej porywczości, chęci zmiany świata. Młodzieńczy romantyzm odszedł i przyszedł pragmatyzm i realizm. Nie uważam od razu, że zmienił się na lepsze ale bardzo go chwalę za bezkompromisowość, inteligencję i obycie w świecie. Człwowiek na tak wysokim stanowisku tymi cechami się powinien odznaczać, był on ewenementem w tym rządzie jeśli chodzi o wszystkie 3 podane przeze mnie atuty.
Dzisiaj słyszę, że Sikorski nie przeszedł przez przegląd resortów. Ostatnio głośne w prasie sygnały o konflikcie na linii Macierewicz-Sikorski są nieprawdziwe – podaje rzecznik MON. Ile w tym prawdy? Na nieszczęście dla Polski w tym konflikcie wygrał Macierewicz, człowiek, którego najkrócej można podsumować tytułem „schizofrenik” (www.maddog.salon24.pl). Do tej pory Sikorski był stoperem hamującym zapędy Chorego Antka, teraz gdy go zabraknie tylko Bóg (nie przeceniajmy jego zasług, do rządów Kaczyńskich dopuścił) jeden wie co się może stać.
Podsumowując szkoda mi Radka Sikorskiego, najbardziej cenionego przeze mnie ministra Ciemnej RP. Choc ideologicznie całkowicie się z nim nie zgadzałem to potrafiłem go cenić za profesjonalizm. Szkoda jest mi, że Kaczyński w sporze stanął po stronie Macierewicza. Myślę, że wybór ten dla Polski dobry nie będzie.
