Funkcjonujemy w państwie demokratyczny. Ze wszystkimi wadami III Rzeczpospolita Polska jest państwem demokratycznym. Możemy się spierać o jej najnowszą historię, o słuszność dokonanych wyborów i obranych kierunków, o błędy strategiczne i taktyczne, ale tu i teraz należy wprost przywrócić pojęcie rzeczy wspólnej. Przywrócenie tego pojęcia, przede wszystkim społeczeństwu, pomoże na nowo zdefiniować wzajemne relacje państwo – obywatele (wzajemne prawa i obowiązki) a to zaś pozwoli na wyznaczenie celów i środków ich osiągnięcia.
Obecny spór prawicy z lewicą jest iluzoryczny, a co najgorsze nie przynosi fatycznych wniosków. Przenikanie się w poszczególnych partiach różnorakich doktryn politycznych nie jest wymysłem polskim (chociażby koalicja CDU-SPD), jest to znak naszych czasów, który nie jest znakiem optymistycznym. Przenikanie się pomysłów liberalnych z konserwatywnymi, lewicowych z konserwatywnymi, prawicowych z lewicowymi itd., jest niewłaściwe i szkodliwe. Uważam, iż klaryfikacja pojęciowa jest fundamentem na którym oddamy obywatelom faktyczny wybór określonego programu, określonej partii. Prawo i Sprawiedliwość to doktrynalna narodowa lewica, Platforma chciałby by być partią liberalną ale nią nie jest itd. Brak tej przejrzystości decyduje, iż wyborcy decydują na podstawie nieistotnych szczegółów lub szeroko pojmowanego marketingu. Naczelnym instrumentem osiągnięcia tego fundamentalnego celu jest edukacja. Nie ma cudów, to długa droga, mozolna praca ale warto. Tylko uporczywa terapia wiedzą pozwoli zbudować silne państwo, ergo silne państwo.
Nie widzę powodów by od poziomu gimnazjum nie rozpoczynać edukacji z zakresu podstaw ekonomii i prawa, ustroju państwa polskiego, logiki. Każdy maturzysta winien znać podstawowe zasady funkcjonowania państwa, obrotu gospodarczego i prawnego; umieć założyć działalność gospodarczą, wiedzieć jak funkcjonuje rynek papierów wartościowych, rozumieć odpowiedzialność cywilnoprawno i karnoprawną swych zachowań i decyzji, a przede wszystkim mieć wpojoną odpowiedzialność za swe czyny.
Jak wspomniałem to proces długotrwały i trudny ale tylko w ten sposób zbudujemy silne liberalne państwo, bogate liberalne państwo. Państwo którego obywatele utożsamiają się z nim nie tylko w datach rocznic i zawodów sportowych, ale na co dzień. Zresztą część społeczeństwa już postępuje w ten sposób, co najlepiej widać w dbałości pokolenia trzydziestolatków o poziom wykształcenia swych dzieci, we wpajaniu odpowiedzialności za siebie, zaradności i zasad etyki w codziennym życiu. Polska będzie silnym państwem kiedy polscy obywatele będą wiedzieć, iż nie ma nic za darmo, że nauka, praca jest patriotyzmem, że za ogólną niechęć do pracy nie będzie zasiłków, że jedyną sprawiedliwa gospodarką jest gospodarka wolnorynkowa, że prawo jest dla nich a nie przeciw nim i że to prawo póki jest będzie bezwzględnie egzekwowane.
Tylko liberalna na wskroś Polska będzie – mam nadzieję – kiedyś silnym państwem.
