Niestety pasuje jak ulał.
„Monthy Python i Święty Graal” – scena w której Sir Lancelot w amoku wybija w pień połowę tańczących weselników, sądząc, że przybiega na ratunek uwięzionej księżniczce… Zaraz potem gdy okazuje się co narobił i zmieszany tłumaczy coś Księciu, a ten zauważa szansę na korzystny mariaż z Sir Lancelotem, zaczyna się płomienna przemowa Księcia do płaczących, rannych i zakrwawionych weselników:
Let's not bicker and argue about who killed who… This is supposed to be a happy occasion! -
Nie roztrząsajmy już kto zabił kogo… Powinniśmy się wszyscy radować …
Dzisiaj kiedy najprawdopodobniej w wyniku totalnego medialnego zochydzania Jarosława Kaczyńskiego i PiSu, jakiś nieszczęśnik uznał, że należy zabić kogoś z PiSu – pewnie dla dobra kraju, kiedy uznał, że musi dać sygnał reszcie społeczeństwa, że już dosyć „mowy nienawiści ze strony Kaczyńskiego”, „marszy przypominających rok 1933 rok”,… że już dosyć tej atmosfery szczucia na system demokratyczny, no że po prostu już dosyć, bo przecież na tego „głupola” są „piguły”, bo przecież „on się nadaje do psychiatryka”, bo przecież „takich ludzi trzeba leczyć”…
to dzisiaj Premier i (a jakże) niezależne i bezstronne media uznały, że należy wyciszyć nastroje i nie eskalować napięcia.
No czyż to nie jest Monthy Pyton?
Gdzie jest jakaś odpowiedzialność?
Za słowa, za manipulacje, za bełkot i za wcześniejsze podgrzewanie nastrojów… za bezkarność Palikota w PO i wizyty trzy razy w tygodniu w TVNie i RadiZet… za prawie codzienny bluzg Niesiołowskiego, za Nowakowego Smreka, za Tuskowe „wszyscy w Europie rozumieją tylko jeden w Polsce nie rozumie’ (przy okazji próby wprowadzenia Eurowaluty), za Tuskowe „Prezydent tam mi nie jest potrzebny"…
Owszem Monthy Python, tylko ciężko się śmiać…
