Piękna idea referendum została wczoraj pokazowo zarżnięta przez PO rękami Polaków. Na całe szczęście, ze strony społeczeństwa, zarzynanie było całkiem humanitarne, bo polegało na nie pojawianiu się na miejscu zbrodni.
Trzymając się funeralnej estetyki, razem z referendum do grobu złożyć już można ideę JOW-ów i ruch Kukiza. Trudno powiedzieć, co będzie z PO, bo ta jeszcze niezbornie tańczy nad wiekiem trumny.
Piszę o zamordowaniu całej idei, bo można się spodziewać, do czego w przyszłości posłuży fakt porażki wczorajszego referendum. W zależności od potrzeby, niska frekwencja będzie służyć za argument, że Polacy nie są wystarczająco świadomi i zaangażowani politycznie i następne referenda nie mają sensu. Pomimo intelektualnej słabości treści pytań i niewypowiedzianej ponadpartyjnej zgody co do zignorowania od początku podszytej fałszem inicjatywy, pewnie znajdzie się wielu, którzy będą chcieli po raz kolejny uleczyć swoje frustracje krytykowaniem "tego kraju" i "tych ludzi", którzy nie chcieli skorzystać z szansy wypowiedzenia się. Nie omieszkają zapewne przy tym ucieszyć się, że drugiego referendum nie będzie, skoro "w tym kraju" się go nie szanuje.
To niestety nie koniec spektaklu, którego finalnym skutkiem będzie trwałe uczynienie z idei referendum jedynie narzędzia walki politycznej. Doraźnie "zagranie" referendum posłużyło PiS do zadania wizerunkowego ciosu Platformie. Jako opozycja, PiS popiera inicjatywy referendalne . A jak będzie po przejęciu władzy? Na pewno pamiętać trzeba, że jeśli prawica stworzy rząd, media nurtu lewicowo-liberalnego znajdą się na froncie walki z władzą (skądinąd teoretycznie świat znowu stanie na nogach zamiast na głowie). To oznacza, że próba wykorzystania referendum do uderzenia w PiS z użyciem tematu drażliwego społecznie, ale wspieranego przez nurt lewicowo-liberalny, jest wysoce prawdopodobna. To nasuwa niestety obawy, że poprzez takie bicie się nawzajem referendami po głowach, Polacy w końcu nie będą chcieli o nich już w ogóle słuchać.
