Nie. Tym razem jest niezwykle mała szansa, na to żeby PiS nie odniósł sukcesu wyborczego. Bardzo mała. Ale ważny będzie rozmiar tego zwycięstwa, który albo pozwoli na samodzielne rządzenie, albo uwikłanie w układach koalicyjnych. To dla wszystkich jest chyba oczywiste. Ostatnie dni kampanii wyborczej będą bardzo gorące. Należy spodziewać się odpalania przez przeciwników informacji mających zmienić bieg wydarzeń. Im bliżej do ciszy przedwyborczej, tym prawdopodobieństwo takiego scenariusza rośnie.
Okazuje się jednak, że wystarczy trącić byle jaką strunę, nawet cieniutką, w próbie dyskredytacji PiS-u, aby niektórzy spośród piszących na Salonie komentatorów, deklarujących swoje poparcie dla partii Kaczyńskiego, zaczęło dywagacje, roztrząsające wszelkie urojone za i przeciw. Wystarczyła chociażby prowokacja niejakiego Powiatowego, aby Marcin Kacprzak napisał tekst o niczym, za to stwarzający wrażenie, że ten Jerzy Zelnik, to człowiek być może porządny, ale pewności mieć do końca nie można, ponieważ opatrzył go tytułem: „Czy Zelnik jest głupi? Jeśli nie on, to kto?” W komentarzu wyjaśnia: „Zelnika trzeba potępić, ale i tak, chciałoby się powiedzieć po lewicowemu, po ludzku zrozumieć.” Powód dobry, jak każdy inny. Po lewicowemu.
Jedna trzeciorzędna informacja pobudza do snucia jakichś urojonych wątpliwości, do wkręcania się w narrację narzuconą z zewnątrz, a wszystko w imię niby słusznej sprawy. Gwoli prawdy należy przyznać, że notka Kacprzaka właściwie nie jest o Zelniku, ale o jego własnych rozterkach, być może tylko sprawą Zelnika spowodowanych. Natomiast jest ona znakomitą kanwą do występów drugiej strony sporu, czującej znakomite pole do popisu. Zapytałem więc: po co Pan to robi? i otrzymałem odpowiedź: „bo mam na to ochotę?”. Tego komentować już nie będę.
